آثارِ امیر شریفی ـ نوازنده‌ی تار و سه‌تار و مؤلف اثر ـ تماماً در دسته‌ی موسیقی کلاسیک ایرانی جای می‌گیرد. او موسیقیدانی است که سعی در بالفعل کردنِ امکانات بالقوه‌ی موسیقی کلاسیک ایران دارد و آثارِ پیشین او مانندِ «برافشان» (۱۳۹۲) و «چهارسو» (1392) نیز این رویکرد او را به خوبی نشان می‌دهند. «حزان» نیز شریفی را موسیقیدانی نشان می‌دهد که به دنبال گسترشِ امکاناتِ مدالِ موسیقیِ «دستگاهی» است (در این اثر: گسترشِ امکاناتِ مدالِ «دشتی»)؛ از بافتِ هتروفونیک در اجرای گروهی آثارش استقبال می‌کند و آن را جایگزینی برای بافتِ تک‌صداییِ معمول در این موسیقی می‌بیند. از سوی دیگر او در این اثر قطعاتِ کارگانِ کلاسیک را نیز اجرا می‌کند و تمامی قطعات به آهنگسازی شریفی نیست. پیش‌درآمد دشتی ساخته‌ی یوسف فروتن و همچنین تصنیف «قدیمی» «غمِ عشق» جزو قطعاتی هستند که از دیدگاه شریفی تفسیر و اجرا شده‌اند.
تاریخِ ضبطِ قطعات موزون آلبوم به سال 1391 برمی‌گردد. اما ساز و آوازهای آن در سال 1395 ضبط شده است. با این حال فکر و رویکردِ اثر به طور کلی شباهت‌های بسیاری با آثارِ «برافشان» (1392) و «چهارسو» (1392) دارد. همانطور که در سطور بالا خواندیم این رویکرد سعی در نگاه به درونِ خودِ سیستمِ موسیقایی در جهتِ نشان دادنِ «راه‌های نرفته»ی آن سیستم دارد.
در این اثر امیر شریفی سه‌تار و رباب نواخته است و مهدی امامی (خواننده)، احمد مستنبط (تمبک)، هوشمند عبادی (نی)، بهناز بهنام‌نیا (عود)، المیرا مردانه (کمانچه و کمانچه آلتو) و مرجان مهربان (قانون) نیز با او همکاری داشته‌اند. اکثر نوازندگان این اثر در دیگر آثار شریفی در قالبِ گروه «نقش» او را همراهی کرده‌اند.
برای خرید و دانلود آلبوم حزان به وب‌سایت بیپ‌تونز مراجعه کنید.
29 مهر 1396