موسیقی معاصر ایران (۲)

آهنگسازان: بابک آل‌حیدر، ارسلان عابدیان، شاهرخ خواجه‌نوری
با اجرای «ارکستر مدرن یارآوا» به رهبری مهدی جلالی

صدابرداری: حسن عسگری و حمید عسگری (استودیو پژواک)
میکس و مسترینگ: حسن عسگری و حمید عسگری (استودیو پارس)

ناشر: تهران، گروه موسیقی یارآوا
تاریخ انتشار: پاییز 1397
تاریخ ضبط: 1391-1390

آلبوم حاوی سه اثر از سه آهنگساز در گونه‌ی «موسیقی معاصر» به اجرای «ارکستر مدرن یارآوا» است. این گروه در سال 1382 با اعضایی ملهم از آراء علیرضا مشایخی و «ارکستر موسیقی نو» تشکیل می‌شود. «ارکستر موسیقی نو» توسط مشایخی در سال 1375 تأسیس شد که حضور سازهای ایرانی و ارکستر سمفونیک در آن بستر گسترده‌تری را برای اجرای آثار آهنگسازان ایرانی «موسیقی معاصر» ایجاد می‌کرد. «پیش از این یار آوا آلبومِ «موسیقی معاصر (1)» (بی‌تا، نشر موسیقی معاصر) را با اجرای آثار مهدی جلالی و محسن میرمهدی منتشر کرده بود.» به علاوه این گروه فعالیت‌های دیگری در زمینه‌ی برگزاری کارگاه و همکاری در برگزاری رویدادهای موسیقایی (مانند جایزه‌ی رضا کروریان) دارد.

اثر اول «موسیقی معاصر (۲)» با نام «ترنج» (اپوس 36) ساخته‌ی بابک آل‌حیدر قطعه‌ای است کوتاه با طول 3 دقیقه، متمرکز بر استفاده از عناصر موسیقی ایرانی (مد، ساز و تا حدی ریتم آزاد). او نیز از شاگردان علیرضا مشایخی و دانش‌آموخته‌ی آهنگسازی در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه هنر است و از طریق نواختن عود و سه‌تار با موسیقی ایرانی نیز آشنایی دارد. مطابق دفترچه‌ی آلبوم این اثر در ابتدا برای «ارکستر موسیقی نو» نوشته بود. او متولد 1349 است.

اثر دوم با نام «آسمانی» ساخته‌ی ارسلان عابدیان داستان کوتاه «ملکوت» (نوشته‌ی بهرام صادقی) را منبع الهام خود کرده است. صدای سازهای ارکستر سمفونیک و ایرانی در تقابل با صدای نجوای نوازندگان، ورق‌زدن کاغذ نت‌ها و صدای بشکن یکی از عوامل مهم پیش‌برنده‌ی اثر است. عابدیان متولد 1363 و هم‌اکنون دانشجوی دکترای آهنگسازی در دانشگاه موسیقی، تئاتر و رسانه‌ی هانوفر آلمان است و کیاوش صاحب‌نسق و شاهرخ خواجه نوری را از استادان ایرانی مهم خود می‌داند.

اثر سوم با نام «پرتره‌ی شخصی با کیج و رایش؛ لیگتی هم آنجاست» ساخته‌ی شاهرخ خواجه‌نوری است که با توجه به گرایشات مینی‌مالیستی‌اش راه دیگری را نسبت به دو اثر قبلیِ آلبوم در پیش می‌گیرد. استفاده از صدای بطری‌های پلاستیکی و فلزی و اشیاء مشابه، فیگورهای ریتمیک تکرار شونده سازها در عین اضافه‌شدن دائمی سازها و در نتیجه پیچیده‌تر شدن بافت از ویژگی‌های صوتی مهم این قطعه است. همچنین نحوه‌ی الگوی ریتم‌ها و همچنین رنگ‌های صوتی موجود در قطعه حال و هوایی اتنیک (قومی) را نیز به ذهن شنونده متبادر می‌کند. خواجه‌نوری متولد 1331 است و از آهنگسازان با سابقه در موسیقی معاصر و الکترونیک ایران محسوب می‌شود.

در پایان می‌توانید بخشی از «پرتره‌ی شخصی با کیج و رایش؛ لیگتی هم آنجاست» را بشنوید.