پنج راه برای میکس حرفه‌ای افکت‌ها بر صدای خواننده (بخش اول)
امروزه معدودی از خواننده‌ها صدایشان را با افکت‌ها دست کاری نمی‌کنند. با گسترش پردازش و دست‌کاری الکترونیک صدا، تراک صدای خواننده هم با لایه‌های متعدد افکت پردازش می‌شود. فارغ از ژانر موسیقی، کلید رسیدن به آن صدای یکتای موردنظر پیداکردن نقطه‌ی تعادل از طریق استفاده‌ی متعادل از انواع افکت‌ها است.
۱. افکت‌های ایجاد کنتراست پن: James Blake در قطعه‌ی Once we all agree سه لایه صدای خواننده را باهم ترکیب کرده است. صدای اصلی و مرکزی با واخنش و پژواک اندک به صورت مونو در مرکز نشسته و عمدتاً دست‌نخورده است. در گوش راست همان صدا را داریم اما غرق در پژواک. در بخش عمده‌ی قطعه همین میکس ادامه پیدا می‌کند. صدای مرکزی روشن و مستقیم، و صدای گوش راست همراه با مقدار قابل توجهی پژواک. در چند بخش از قطعه او از یک لایه‌ی صوتی دیگر در گوش چپ استفاده می‌کند. صدای گوش چپ به‌شدت اشباع شده (saturate) است. با ترکیب اینها مخلوطی از صدای اصلی، صدای با پژواک و صدای تخریب شده می‌شونیم. با استفاده از تمامی گستره‌ی استریو، وی قادر است تا ترکیب خلاقانه‌ای از افکت‌های صدای خواننده را ارائه کند و درعین حال صدای اصلی را روشن و واضح نگاه‌دارد تا بتوانیم بشنویم چه می‌خواند.
۲. از افکت‌های سنگین به‌تناسب استفاده کنید: همان‌طور که می‌توانید در قطعه‌ی The Present Tense از Radiohead بشنوید، صدای خواننده خشک و تقریباً بدون افکت است. می‌توانید ملودی و ترانه را به‌روشنی بشنوید. اما در کل قطعه در گوش راست تأخیری بسیار زیاد در لایه‌ی دوم صدای خواننده اعمال شده. این تأخیر حتی درحد پژواک هم نیست؛ بلکه آنقدر زیاد است که بخش‌های مختلف ترانه روی هم می‌افتند. گوش راست به صورت متناوب در رفت‌و‌آمد است. اگر این ترکیب به‌صورت پیوسته استفاده می‌شد مانع تمرکز و شنیدن ترانه بود؛ اما با استفاده‌ی متعادل لحنی روان‌پریشانه به خوانندگی پراحساس تام یورک داده است.