أرض موات

آهنگ‌سازان:
کارن کیهانی
کاوه میرحسینی
آرمین صنایعی 

نوازنده فاگوت: الیزه یاکوبرگر
نوازنده فاگوت ۲: امیرحسین محمدیان
نوازنده عود: یاسمین شاه‌حسینی 

صدابردار، میکس و مسترینگ: پویان عبدلی
ضبط: استودیوی موزه موسیقی تهران 

ناشر: تهران، تِلِسک
مدیر هنریِ نشر: ارژنگ آقاجری
مدیر اجرایی: حمید فتح‌اله‌زاده 

تاریخ ضبط: پاییز ۱۳۹۷
تاریخ انتشار: پاییز ۱۳۹۹

«ارض موات»، برخلاف معنایی که در ترکیب لغوی‌اش نهفته‌، از یک مسیر فکریِ به‌خصوص و پرکار بهره‌مند است؛ چرا که بر آن سه نامِ آشنای موسیقی موسوم به معاصر ایران، به‌عنوان آهنگ‌ساز، به چشم می‌خورد و این البته، با به‌یادآوردنِ کارنامه‌ی هریک، سطح انتظار از این اثر را تا حد قابل‌توجهی برای مخاطبان ارتقاع می‌دهد.

الیزه یاکوبرگر نقش اصلی را در مجموعه ایفا می‌کند. در "درّه" (اثر کاوه میرحسینی)، نخستین اثر آلبوم، این نوازنده توسط فرکانس‌های نوار مغناطیسی و صدای نوازنده‌ی دومِ فاگوت (امیرحسین محمدیان) همراهی می‌شود. "درّه"، که خود شاملِ "نَسمه"، "کوه" و "فرار" است، طبق دفترچه‌ی آلبوم، «مبتنی بر صدای نفس‌های انسانی است که در کوهستانی سرد و تاریک مشغول دویدن و فرار از دست سیاهی‌هاست». این تصویر با توجه به استفاده از تکنیک دمیدن در ساز بسیار دقیق و به‌جا به‌نظر می‌رسد؛ که البته این تکنیک،‌ در کنار برخی تکنیک‌های دیگرِ سازهای بادی چوبی در موسیقی معاصر، مانند «ضربه زدن روی کلیدها با انگشت»، در دو اثر دیگر آلبوم نیز استفاده شده است.

در طول قطعه‌ی میانی ("مینا") آرمین صنایعی به بسط و گسترش تماتیکِ موتیفِ اصلی، که در ابتدای قطعه معرفی‌اش کرده و در پایان نیز به آن بازمی‌گردد، می‌پردازد.

اثر پایانی مجموعه ("این مزرع بی‌بَر") ساخته‌ی کارن کیهانی است و صدای عودِ یاسمین شاه‌حسینی ردِّ رنگِ صوتی موسیقی دستگاهی ایرانی را از خود در این اثر بر جای ‌گذاشته و آن را تبدیل به ترکیبی نو کرده است.
نشر تِلِسک، که آثارش با طراحی گرافیک منحصر به‌ فردی متمایز شده‌اند، موفق شده، در مدت زمانی نه چندان طولانی، طیف گسترده‌ای از آثار را در سبک‌ّهای متفاوت منتشر کند. این نشر هنر را همچون «پنجره‌ای که به روی تاکستانی با رنگ و رویِ بنفش و سبز گشوده می‌شود» می‌داند و خود را «خوشه‌‌ای کوچک‌انگور، در میان خوشه‌های بزرگ و رسیده و چیدنی».

در پایان می‌توانید بخشی از "این مزرع بی‌بَر" را بشنوید.