بیاد بهاری

آهنگساز، کمانچه: آیدین نورمحمدی

نشر: آوای خنیاگر پارسی
مدیر مسئول: شهاب مِنا 

زمان انتشار: پاییز ۹۸

بیاد بهاری ادای دینی است از آیدین نورمحمدی به علی اصغر بهاری که با الهام از «الگوها و شیوه‌ی نوازندگی» آن استاد و تلفیق آن با زیبایی‌شناسیِ شخصیِ نورمحمدی ساخته شده است. انتشار این آلبوم را، در واقع، می‌توان تلاشی در ادامه‌ی فعالیت‌های پیشین آهنگساز در زمینه‌ی «شناخت و بررسی و تحلیل سبک‌های مختلف نوازندگی کمانچه» دانست. او فعالیت در این عرصه را به دلیل کم‌رنگ شدن شیوه‌ی نوازندگی بهاری در میان کمانچه‌نوازان امروزی و در مقابل رواج اجرای عینی ردیف‌های نوشته‌شده برای ساز تار و تاثیر ویلن بر این ساز برگزیده است.

در این آلبوم، کمانچه به تکنوازی در دو آواز ردیف دستگاهی، ابوعطا و اصفهان، می‌پردازد که به هر دو با فراز و فرودی مشابه و در مدت زمانی برابر پرداخته شده است. این دو آواز در دو بخش جداگانه و بدون مدگردی هستند با روندی امروز کلاسیک‌شده: پیش‌درآمد، روندِ مشخص گوشه‌ها و نهایتاً رِنگ.

نورمحمدی در قسمت اصفهان این اثر،  آزادی عمل بیشتری را به کار بسته است. او قطعات ضربی را، که به شیوه‌ی درویش‌خان ساخته است، نیز تا حدودی روباتو و آزادانه اجرا کرده است و، به طور کلی، موسیقی او دربرگیرنده‌ی عبارت‌های ملودیک مشابه ردیف است که بینابین منطقه‌های مختلف صوتیِ ساز، به صورت سوال و جواب، اجرا می‌شوند.

وی، در اجرای الگوهای نوازندگی بهاری، برخی ویژگی‌ها را چون، تکنیک‌های مربوط به استفاده از آرشه و فشار آن، پیتزیکاتوها، اجرا از همان مبناهای ردیف بهاری و مشابه با ساختار آن و ایجاد صدادهی «خش‌دار و قدمایی» به وسیله‌ی اجرا با کمانچه کرم‌خانی^۱ برجسته‌تر کرده است. هر چند او بعضاً در اجرای این ویژگی‌ها کمی اغراق می‌کند، دوباره به تعادل کلی و پیوستگیِ اثرش بازمی‌گردد.

در پایان بخشی از «پیش‌‌درآمد» ابوعطا را می‌شنوید.

۱- کمانچه‌ی کرم‌خانی نوع به خصوصی از ساخت کمانچه‌ در گذشته است که توسط سازنده‌ای با همین نام ساخته‌ می‌شده و  افرادی چون بهاری، صبا و ... با آن ‌نواخته‌اند.