بیدار شو

گروه همنوازان ایران
آهنگ‌ساز، سرپرست و تار: کاوه پیمان
خواننده: محمد ذاکرحسین
سنتور: محمدرضا عطار
کمانچه: خشایار طیار
کمانچه آلتو: کیوان ولدان
بم‌تار: مهدی زارع
تمبک و ضرب زورخانه: کریم ابراهیمی
دف: علیرضا نصیری‌فرد

ضبط سازها: سید محمد فرید بستان‌دوست ۱۳۹۲
ضبط خواننده، میکس و مسترینگ: مجتبی محنا (استودیو آبنوس) ۱۳۹۸

ناشر: شیراز، آوای هنر مهنا
مدیرمسئول: مجتبی محنا
تاریخ انتشار: سال ۱۳۹۹

سایه‌ی رویدادهای مهم تاریخی بر نسل‌هایِ بعدشان نیز باقی است. نوعی از تاثیر که، خواه‌ناخواه، تبدیل می‌شود به عنصری مهم در شکل‌گیریِ آثار بعد از خود، همان‌طور که «بیدار شو» تداعی‌کننده‌ی راهِ ‌رفته‌ی پیشینیانش است و، چه بسا، در لحظاتی، یادآورِ فرد و اثری از دوره‌ای مشخص از تاریخِ معاصر موسیقی ایران.

آلبوم در یک کارگانِ چهارگاه با سه تصنیف و سه قطعه‌ی سازی روایت می‌شود. البته، مجلسی که کاوه پیمان - آهنگ‌ساز - تدارک دیده بیشتر بر روی بخشِ سازی تأکید می‌کند، از صدادهیِ گروه و ترکیبِ سازی تا بسط‌‌ و گسترشِ موسیقی. نتیجه‌اش صدایی است که هم قدرتِ گروهِ سازی را به‌چشم می‌آورد و هم می‌کوشد تلاشِ پیمان در آهنگ‌سازی را نمایان کند.

آلبوم با ”مقدمه“ آغاز می‌شود، قطعه‌ای با شروعی آرام و استوار که چهارگاه را معرفی و تثبیت می‌کند و به یک ضربی ختم می‌شود. در ادامه، تصنیف و چهارمضراب به دنبال می‌آیند، تا که نوبت به ”چِکیده“ می‌رسد؛ قطعه‌ای که، به استنادِ دفترچه‌ی آلبوم، برداشتی است از ”دخترک ژولیده“ و ”چکاد“ اثر پرویز مشکاتیان. آنچه اینجا اتفاق می‌افتد تغییر مدام از یکی به دیگری است که در انتها به گونه‌ای از یک ترکیب دست می‌یابد. اما این تنها ”چِکیده“ نیست که یادآورِ ”چکاد“ است، موسیقیِ «بیدار شو» در بسیاری از لحظات شبیه به «دستان» (شرکت دل‌آواز، ۱۳۶۷) جلوه می‌کند.

کاوه پیمان، قبل‌تر، چندین کنسرت به همراهِ همنوازان ایران برگزار کرده‌ است و تا به امروز سه آلبوم از این گروه منتشر شده است. همکاری با محمد ذاکرحسین (خواننده) به آلبومِ قبلیِ این گروه، «نشانِ روی تو» (آوای هنر مهنا، ۱۳۹۸)، برمی‌گردد.

در پایان می‌‌توانید بخشی از ”مقدمه“ را بشنوید.