گلعذار

ویولن، ویولا و تنظیم‌کننده: مانی فرضی
ویولنسل: سالار غفاربجویی

صدابردار: بهنام شهرکی، پدرام شهرکی (استودیو پارت)
میکس و تهیه‌ی نسخه‌ی نهایی: بهنام شهرکی

ناشر: تهران، ماهور
مدیر مسئول: محمد موسوی
تاریخ انتشار: زمستان ۱۳۹۸
تاریخ ضبط: ۱۳۹۶-۱۳۹۷

آلبوم حاوی ۱۳ قطعه‌ی سازی در همایون، بیات ترک و بیات اصفهان است. سه پیش‌درآمد و پنج رنگ از ساخته‌های علی‌اکبر شهنازی، موسی معروفی، رکن‌الدین مختاری و محمود ذوالفنون در میانه‌ی قععات دیده می‌شوند. آنها به همراه دو قطعه‌ی سازی دیگر (ساخته‌ی مانی فرضی) برای تریوی زهی (ویولن، ویولا، ویولنسل) تنظیم شده‌اند. در ما بین قطعات نیز دو تک‌نوازی ویولا و یک تک‌نوازی ویولن می‌آید. تنظیم‌ها در کوشش‌اند با استفاده از شیوه‌های مختلف قطعاتی چندصدایی را به گوش ما برسانند. استفاده از تکنیک‌هایی که رنگ‌وبوهای کنترپوانی به قطعات ببخشند بیش از شیوه‌های دیگر استفاده می‌شوند. با این‌حال بافت تنها حیطه‌ی مورد دغدغه‌ی آلبوم برای تنظیم دوباره نیست. متمایز کردن بخش‌های مختلف قطعه از طریق کم و زیاد کردن تندا و همچنین آمدن تک‌نوازی‌های کوتاه ریتم آزاد در میانه‌ی قطعات موزون، دیگر تلاش‌های آلبوم برای تنظیم دوباره است.

دفترچه‌ی اثر به قلم مانی فرضی آلبوم را «تلاشی در جهت خلق آثار موسیقی مجلسی ایرانی برای خانواده‌ی سازهای زهی-آرشه‌ای» می‌داند و «علاقه‌ی شخصی»، «نیاز به کسب تجربه» و «کمبود رپرتوار موسیقی مجلسی ایرانی» سبب شده که او این آلبوم را تولید کند. او معتقد است هرچند «از یک قرن پیش ویولن به طور رسمی وارد ایران شد» و «در گذر زمان جایگاه خود را در موسیقی ایرانی پیدا کرد و به وضوح موسیقی ایرانی را تحت تأثیر قرار داد» اما «در زمینه‌ی موسیقی مجلسی ایرانی به‌طور جدی و قابل ملاحظه‌ای با محدودیت رپرتوار مواجه هستیم».

دفترچه متن دیگری نیز دارد که ویژگی‌های موسیقایی هر قطعه را به اختصار توضیح داده است. در میانه‌ی توضیحات تأکید می‌شود که می‌توان از ویولا نیز مانند ویولن در موسیقی ایرانی استفاده کرد و آن را «به‌جایگاه مطلوب رساند». از این منظر است که به عقیده‌ی دفترچه نقش ویولا در تنظیم‌ها پر رنگ‌تر شده و همچنین دو تک‌نوازی ریتم آزاد ویولا نیز جزو قطعات است.

مانی فرضی ویولن را نزد همایون خرم آموخته است و آهنگ‌سازی را نزد حسین دهلوی و کامبیز روشن‌روان. او پیش از این آلبوم سیاه قلم (گلچین اوای شرق، ۱۳۸۹) ـ حاوی قطعاتی برای دونوازی ویولن ـ را منتشر کرده بود. او هم‌زمان با گلعذار آلبوم پرند (ماهور، ۱۳۹۸) را نیز با هدفی مشابه منتشر کرده است.

در پایان می‌توانید بخشی از «رنگ بیات ترک» از ساخته‌های علی اکبر شهنازی را بشنوید.