گات‌ها

آهنگساز، تار، بم‌تار، زنگ‌ها، کوبه‌ای‌ها و سازهای الکتریک: محمدعلی نجف‌پور
کمانچه و آلتو: بهزاد محسنی
نی: سوگل خجسته
پیانو: مرضیه نجف‌پور
ویلنسل: ماتیاس اُلوتی 

میکس و مسترینگ: محمدعلی نجف‌پور
ضبط: استودیو تام‌تام، بوداپست و استودیو مه‌بانگ، تهران 

ناشر: تهران، نشر موسیقی نو‌ نوا

تاریخ انتشار: سال ۱۳۹۹

گات‌ها هفده سروده‌ی اوستایی زبان، با ساختاری طویل و پیچیده هستند. «گات‌ها»ی محمدعلی نجف‌پور اما دربردارنده‌ی هفده قطعه‌ی کوتاه است که مرز چهارونیم دقیقه را رد نمی‌کنند. طرح کلی آلبوم به سال ۱۳۹۰ بازمی‌گردد و بخش عمده‌ی آن جهت همراهی در یک اجرای ترکیبی در ارمنستان، با نقاشیِ علی نوروزی، طراحی شده است.

این اثر به‌ دریایی می‌ماند که گاه آرام و گاه خروشان‌ است و هر قطعه سیر مواج خود را طی می‌کند. امواج، که خطوط صوتی باشند، گاه تک‌تک و گاه به‌یک‌باره و روی‌هم می‌آیند. آهنگساز آثارش را خلوت آغاز کرده، سپس به حجم و پویایی می‌افزاید و بافتی چندصدایی و شلوغ‌ را به گوش شنونده می‌رساند و، در نهایت،‌ پیش از پایان، به سکون ابتدایی بازمی‌گردد.

مجموعه‌ به چهار بخش تقسیم شده‌است: "ریشه‌های معلق" که چهار گات نخست را شامل می‌شود و در آنها عمدتاً زهی‌ها و زنگ‌ها مورد استفاده قرار گرفته‌اند؛ "از مزامیرِ سحر"، که عنوان چهار گات دوم است و از امکانات صوتیِ موجود، در گروه‌های سازی متفاوت، به‌طور کامل استفاده شده‌است؛ "برای رنگ‌ها"، گات نهم تا شانزدهم، که در برخی از قطعات آن، مانند تار در دومین و پیانو در هشتمین قطعه، یک یا دو رنگ صوتی برجسته‌تر شنیده می‌شوند؛ و، در آخر، "سِحرِ بلندِ شب" و یا گات هفدهم، که آلبوم با آن پایان می‌یابد، نسبتاً آهسته‌تر است و استفاده‌ی زهی‌ها در آن به‌نحوی است که سبب بلند و کشیده نمودنِ قطعه در نظر مخاطب شود.

برخی قطعات به‌قدری کوتاه‌‌اند که گویی تنها تکه‌ای از یک قطعه هستند. در کنار هم قرار گرفتن قطعات این‌چنینی، در قالب یک مجموعه، به ظرفیت آن برای استفاده شدن به‌َعنوان موسیقی فیلم می‌افزاید. با در نظر گرفتن پیشینه‌ی محمدعلی نجفی در ساخت موسیقی برای فیلم‌هایی چون «گردو» و «مراسم ویژه»، این تفکر چندان دور از انتظار به‌نظر نمی‌رسد.

در پایان می‌توانید بخشی از قطعه‌ی ”سِحر بلند شب“ را بشنوید.