هرچه بود گذشت

«هرچه بود گذشت» مجموعه تصانیفِ فرید نجم‌الدین است. نجم‌الدین دانشِ آهنگسازی خود را مدیون مجید درخشانی می‌داند (دفترچه‌ی اثر). به علاوه مهران امیدیان این قطعات را برای گروه سازهای ایرانی و سازهای زهی غربی تنظیم کرده است. رنگ صوتی گروه و سبک آهنگسازی در برخی قطعات مانند تصانیف دوره‌ی رادیو است (مثلِ قطعات اول و سوم) و در برخی یادآورِ تصانیفِ پرویز مشکاتیان و هم‌دوره‌های او (مثلِ قطعه‌ی چهارم). هرچند وجود یا عدم وجود سازهای زهی غربی در این قطعات در شاخصه‌ی سبکی آنها مؤثر است اما احتمالاً وجود سایه‌ی مجید درخشانی بر روی اثر این چندسبکی را توجیح کند.  او همچنین یادداشتی را برای حمایت از اثر در دفترچه‌ی آن نوشته است. تنظیم‌های امیدیان گرچه عمدتاً تک‌صدایی است اما در لحظاتی از هر قطعه بافت به سمت کنترپوانی شدن حرکت می‌کند. تمامی قطعات تصنیف هستند و نحوه‌ی چینش آنها یک سوئیت «دستگاهی» را تداعی نمی‌کند و هر قطعه در دستگاهی متفاوت با دیگری است: اولین قطعه در ماهور، دومین در چهارگاه، سومین در اصفهان، چهارمین در شور، پنجمین در دشتی و ششمین در افشاری. خواننده‌ی اثر مجتبی عسگری است و مهران امیدیان تار، مهرداد ناصحی قیچک آلتو، علیرضا دریایی کمانچه، وصال صالحیان سنتور، سینا شکری نی، شهریار جعفری عود، بم‌تار و سه‌تار، مسعود بخشایی تنبک، دف و ضرب زورخانه نواخته‌اند. به علاوه علیرضا دریایی (ویولن و ویولا) و آتنا اشتیاقی (ویلنسل) «ارکستر زهی» اثر را شکل داده‌اند.