موسیقی: امیرحسین سام
آواز: سالار عقیلی
سهتار: مسعود شعاری
کمانچه و کمانچه آلتو: شروین مهاجر
عود: شهرام غلامی
تار: حمیدرضا خبازی
دف: حریر شریعتزاده
تنبک: امیرعلی سام
همخوانان: مهدی روشن، حامد کاظمی
میکس و مَسترینگ: حمیدرضا آداب
ناشر: تهران، مرکز نشر و پخش جوان
مدیر مسئول: نیما جوان
تاریخ انتشار: دی ماه ۱۳۹۹
زمان تقریبی اثر: ۶۵ دقیقه
نخستین نکتهای که باید درمورد «میدانم که میآیی» بدانیم این است: اثری که به آن گوش میسپاریم حاصل تلاشیست که حدود نوزده سال پیش صورت گرفته است. با وجود شناختی که اکنون، به واسطهی شهرتی که صاحبان اثر طی سالیان گذشته کسب کردهاند، از آنان داریم، باید به خاطر داشته باشیم که در حال شنیدن نخستین تجربیات موسیقایی ضبط شدهی سالار عقیلی و امیرحسین سام هستیم. این آلبوم سازهایی از ارکستر کلاسیک ایرانی، همچون عود، تار، سهتار، کمانچه، دف و تنبک، را شامل میشود.
«میدانم که میآیی» با قطعهای با همین عنوان آغاز میشود و با "مسافر"، که به نظر میرسد از سرودههای آهنگسازِ مجموعه باشد، ادامه پیدا میکند. حین گوش سپردن به "برف نو" از شاملو، در مییابیم که پیوند شعر و موسیقی در آن، مانند اکثر آثار مجموعه، در بخشهای غیر آوازی، به گونهای است که شعر بر روی موسیقی سوار بوده و حداقل یک خط صوتی دیگر، موازی و با ملودیِ عیناً مشابه، خواننده را همراهی میکند. قبل و بعد از "پیک سحر"، به دو "ساز و آواز" گوش میدهیم که شعر اولی سرودهی مولانا و شعر دومی غزلی از عطار است.
فضای صوتی این دو قطعه بسیار شبیه به یکدیگر بوده و در زمانی که صَرف شنیدنشان میکنیم، که البته طولانیتر از دیگر قطعات مجموعه نیز هست، توجهمان به تکخوانیهای خواننده، که سعی در استفاده از تکنیکّها و تحریرهای آواز ایرانی دارد، و تکنوازیهای سازهایی چون کمانچه و عود جلب میشود. پیش از "فرود به ماهور"، که در آن به پیشواز حسنختام مجموعه میرویم و برای پایانی وطندوستانه آماده میشویم، به شنیدن قطعهی پرشور "شهر خاموش من" مینشینیم، با سرودهای شفیعی کدکنی. آلبوم با "سلامی به ایران"، که سرشار از سوال و جوابهای خواننده و ارکستر است، خاتمه مییابد.
در پایان، میتوانید بخشی از "سلامی به ایران" را بشنوید.
برای خرید و دانلود آلبوم میدانم که میآیی به وبسایت بیپتونز مراجعه کنید.
20 شهریور 1400