میز دوتایی

خواننده: محمد لاریان
پرکاشن و هم‌خوان: بهروز شریفیان مطلق
گیتار: مهدی ناصری
گیتار باس و عود: امیرحسین ماهینی
درامز: معین پاکباز
نی‌انبان، نی‌جفتی و عود: مهدی حیدری منفرد
هم‌خوانان: امید سعیدی، مریم ابولحسنی، علی‌اکبر مهدی، محمدعلی میلانی‌نیا 

تهیه‌کننده: ماکان صغیری
مشاور‌هنری: سجاد افشاریان
صدابردار: مجتبی محنا (استودیو آبنوس)
میکس و مسترینگ: محمدرضا اصغری 

ناشر: بوشهر، آوای ترانه‌ی ماندگار جنوب
مدیرمسئول: احمد حمیدیان 

تاریخ انتشار: ۱۳۹۸

گروهِ سیریا، در اولین آلبومش، سعی کرده است وفاداری‌اش را به زادگاهش، بوشهر، ثابت کند. به این وفاداری، روایت خاصِ سیریا را هم اضافه کنید، روایتی که می‌کوشد، طبق آنچه در دفترچه‌ی آلبوم به قلم حمید مؤذنی آمده است، «مدرن» باشد. از قطعات محلی تا قطعات ساخته‌ شده توسط خود گروه، در موسیقی و اشعار، گاه پررنگ‌ و گاه کم‌رنگ‌، گوشه ‌چشمی به بوشهر دارند.

آنچه از ویژگی‌های موسیقی جنوب می‌شناسیم، در این آلبوم هم وجود دارند: تندای غالباً بالای قطعات، استفاده از سازهای منطقه مانندِ نی‌انبان و نی‌جفتی، خواندن اشعار با گویش محلی، اشعاری برآمده از این منطقه‌ و همچنین به‌کارگیریِ انواع دیگر موسیقی جنوب مثلِ موسیقی زار و یا یَزله.

سیریا در این روایت از ابزارهای مختلفی استفاده می‌کند، ابزارهایی که لحنی امروزی به قطعات می‌دهند. این لحن امروزی گاه در اشعار خودنمایی می‌کند (قطعه‌ی اول، دکلمه‌ی تنهای خواننده) و گاه در تنظیماتِ قطعات به‌گوش می‌رسد؛ زمانی که سازهایی مانندِ درامز و گیتار باس به ترکیب این موسیقی اضافه می‌شوند و نی‌انبانی را که در اغلب قطعات در کنار خواننده بارِ ملودی را به‌دوش می‌کشد همراهی می‌کنند.
گروه‌های برآمده از موسیقیِ جنوبِ ایران در جریان امروزِ موسیقی کم نیستند. در مقایسه با جریانی که می‌کوشد این بسترِ موسیقایی را با چاشنی‌های مختلف طعم‌دار کند، سیریا، با آنچه از آلبومِ اولش شنیده می‌شود، مایل است بیشتر به هویت‌اش پایبند باشد. به معنی‌ دیگر، آلبومْ جوانی از بوشهر با سبکِ زندگیِ امروزی است، که با کمال میل دِشداشه می‌پوشد و یَزله‌های شهرش را در کافه‌های بوشهر زمزمه می‌کند.

در پایان می‌توانید قسمتی از قطعه‌ی «جهاز جنی» را بشنوید.