نشان ملی ثبت(رسانه‌های دیجیتال)

احوالات شخصی ۱۲: نایی

Nayyi 00

نی: هوشمند عبادی
تمبک: سهیل اله‌دادیان

صدابردار: سهیل پیغمبری
میکس و تهیه‌ی نسخه‌ی نهایی: حامی حقیقی

ناشر: تهران، خانه هنر خرد
تاریخ انتشار: تابستان 1397

«نایی» شامل دو اجرا در دستگاه شور و آواز بیات‌ترک است. مدت زمان هر اجرا (اولی 20 دقیقه و دومی 16 دقیقه)، سبک پردازش ملودی در قسمت‌های موزون (چهارمضراب و ضربی) و سبک نوازندگی تمبک ـ که با نواختن الگوهای ریتمیک ثابت بیش از آنکه بخواهد زیرایی نغمات و الگوهای ریتمیک نی را تقلید کند، در پی ارائه‌ی وزن اصلی قطعه و ایجاد بستری برای تکنوازی نی است ـ ما را به یاد اجراهای دوره‌ی رادیو در برنامه‌ی گلها و نی حسن کسایی می‌اندازد. با این حال تلاش هوشمند عبادی نه در تقلید از کسایی بلکه در ارائه‌ی یک اجرای مدرسی است.

شاید نگاهی به محمدرضا لطفی، استاد اصلی او انگیزه‌های تولید چنین اثری را روشن کند. لطفی در سال 1385 پس از بیست سال زندگی در آمریکا دوباره به ایران باز می‌گردد تا با بازگشایی1 «مکتب خانه میرزاعبدالله» در مکانِ سابقِ «کانون چاووش» نسل جدیدی از موسیقی‌دانان را تربیت کند که ارائه دهنده و مروج «موسیقی دستگاهی»2 باشند. ریزش مخاطبان این موسیقی در دهه‌ی 70 تحت تأثیر عوامل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شرایطی را به‌وجود آورد که لطفی را بر آن داشت که نهادی تأسیس کند تا شاید این نهاد بتواند بستری جدید برای ترویج «موسیقی دستگاهی» شود. لطفی که بیست سال توانسته بود از خارج ایران صدای موسیقی و سازش را بدون نگرانی به گوش مخاطبان مشتاقش برساند بحران مخاطب حاصل از شرایط دهه‌ی 70 او را به ایران باز می‌گرداند.

هوشمند عبادی یکی از پرورش یافتگان همین مرکز و این تفکر است و «نایی» نخستین تجربه‌ی ارائه‌ی اثر مستقل‌ عبادی. لطفی حتی در جزئیات نوازندگی او نیز کم و بیش قابل ره‌گیری است. نی در بسیاری لحظات ملودی‌ها را (خصوصاً در تحریرها) به سانِ یک تار یا سه‌تار به صورت مقطع مقطع مفصل‌بندی می‌شود و همین امکان شور و حرارت ریتمیک چهارمضراب‌ها را (خصوصاً در پایه‌ی چهارمضراب‌ها) بیشتر می‌کند.

«نایی» دوازدهمین آلبوم از مجموعه‌ی «احوالات شخصی» است. احوالات شخصی «مجموعه‌ای است که علی‌رغم جریان جاری و مرسوم تولید موسیقی در ایران، هنرمندان نوازنده-آهنگساز را انتخاب می‌کند، سفارش یک اثر با ویژگی‌های خاص به آنها می‌دهد، و در نهایت به معرفی هویتی جدید از آن هنرمند می‌رسد» (از سایت احوالات شخصی).

در پایان می‌توانید بخشی از قطعه‌ی «چهارمضراب شور» را بشنوید.


1 – به گفته‌ حمزه‌لویی در سایتِ مکتب خانه میرزعبدالله، این مرکز در سال 1362 تأسیس شده بود.
2 – واژه‌ی مورد استفاده لطفی برای توصیف گونه‌ای که امروزه موسوم به موسیقی کلاسیک ایرانی است.

برای خرید و دانلود آلبوم احوالات شخصی ۱۲: نایی به وب‌سایت بیپ‌تونز مراجعه کنید.

03 مرداد 1397

ارسال دیدگاه


دیدگاه‌ها


  • جمشید جمالی 5 سال پیش(27 فروردین 1398 ساعت 11:01)

    بسیار عالی واثر گذار، قطعه ای فوق العاده، همواره شادکام و موفق باشید استاد عزیز و ارجمند ،

بالا