پالس

بداهه‌نواز پیانو: پیمان یزدانیان

مهندس صدا: رضا عسگرزاده
استودیو: صدای شهر پارسیان 

ناشر: هرمس
تهیه‌کننده: رامین صدیقی
مدیران تولید: پوریا پوروزیری، بیژن پاسبان‌حضرت 

تاریخ ضبط: ۱۳۹۸
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹

سفری به جهان موسیقایی پیمان یزدانیان و امکانات صوتی پیانو، در ادامه‌ي همکاری یزدانیان با انتشارات هرمس و به سبک و سیاق دیگر آثار منتشر شده از همین انتشارات.

در پالس، دو قطعه‌ی نسبتاً طولانیِ بداهه‌نوازی بر روی پیانو را می‌شنوید. قطعه‌ی اول می‌تواند برای دوستداران موسیقی تجربی و معاصر جالب توجه باشد و قطعه‌ی دوم، با وجود سیر آزادش، برای آنان که نگرش یزدانیان در موسیقیِ فیلم را دوست دارند. این دو قطعه،‌ با تضاد در فضای حاکم بر قطعات و روندشان، در برابر یکدیگرند و تعادلی در حفظ و شکست مرزهای معمول موسیقی برای مخاطب ایجاد کرده‌اند.

"پالس۱" حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. این قطعه،‌ که با پیانوی دستکاری‌شده اجرا شده،‌ سه بخش اصلی دارد؛ با آغاز و پایانی همانند در به‌کارگیری نویزها و تکنیک‌های موسیقی تجربیِ معاصر. استفاده‌ي یزدانیان از پیانو در تولید اصوات غیرموسیقایی و یا نامعمول در طول اثر نیز ادامه دارد و بهره‌مندی او از امکانات چکشی‌ـ کوبه‌ایِ این ساز و تولید تمبرهای صوتی دیگری چون پیتزیکاتوی زهی‌ها را هم شامل می‌شود.

در همین قطعه، پس از صداهای ابتداییِ تداعی‌گر گذر زمان، ذره‌ذره فضاهای مختلفی شبیه به موسیقی شرق دور، با رنگ صوتی نزدیک به گاملان اندونزی‌ و سیستم چندصدایی آن، ساخته می‌شوند که هنوز عناصری از موسیقی همیشگی یزدانیان را نیز در خود دارند. در عین حال، حرکت لایه‌های صوتیِ اثر به ترجمه‌ی جریان یک آنسامبلِ جَز به زبان یک ساز تنها (پیانو) نیز می‌ماند.

"پالس۲" چون نفسی عمیق و از روی آرامش است، در برابر جنب و جوش‌های قطعه‌ی نخست. این قطعه زمان کوتاه‌تری از آلبوم را به خود اختصاص داده و در چهارچوب مشخص‌تری پیش می‌رود و عناصر موسیقایی نامعمولی را در خود ندارد. با وجود همه‌ی این اختلافات، هر دو قطعه در داشتن حالت روایی و تصویرسازی برای ذهن مخاطب اشتراک دارند.

در پایان بخشی از «پالس ۱» را می‌شنوید.