رفاقت ناکوک

پیانوی کوک کلاسیک: سروش محمدی
پیانو میکروتنال: پوریا خادم 

صدابرداری و میکس: کاوه عابدین، استودیو صبا

ناشر: تهران، کارگاه موسیقی (موسسه فرهنگی هنری ماهور)
تاریخ ضبط: ۱۳۹۸
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹

«رفاقت ناکوک» اثری است که در آن، با وجود حفظ تعادل در استقلالِ پیانوی کلاسیک و پیانوی میکروتنال،‌ دو خط صوتی، مانند قفل و کلیدی که برای هم ساخته شده باشند، گاه به گشایشی در هارمونی منجر می‌شوند؛ همان‌طور که در "دشت در دست"، در راستای مقصدی مشترک، ضمنِ گفت‌وگویی پرفرازونشیب، نقاط مشترک بیشتری را به‌دست می‌آورند.

در طول رفاقتی که در بسیاری از لحظات به‌راستی، و البته به‌قصد، ناکوک است، سروش محمدی و پوریا خادم به خلق و اجرای گونه‌ای از دونوازی می‌پردازند که خطوط صوتی‌اش، در الهام یا گفتگو با دیگری، گاه هم‌سو و گره‌‌خورده هستند و گاه در جهت مخالف حرکت می‌کنند.
اگرچه عنصر ریتم و تشابه در الگوهای ریتمیک در برخی قطعات (مانند "رزم لنگ" و "کلنجار ثبات") نقطه‌ی اصلی اشتراک این دو پیانو محسوب می‌شوند، تنوع و نحوه‌ی استفاده از عنصر هارمونی را می‌توان برجسته‌ترین ویژگی‌‌ این مجموعه دانست. صفحه‌ای از دفترچه، به‌ منظور راهنماییِ شنونده در راستای درک و دریافتی عمیق، به معرفی تکنیک‌های آهنگ‌سازی و بررسی تغییراتِ هارمونیک در طول آلبوم اختصاص یافته است.

آلبوم با بلندترین قطعه‌ی خود ("سرمه") پایان می‌یابد؛ و هم‌خوانیِ رنگ صوتیِ تیره‌اش در آغاز قطعه با عنوان آن، توجه به ارتباط معنایی عناوین قطعات با تصویر ذهنیِ شکل‌گرفته در ذهن مخاطب را تایید می‌کند.

در دفترچه‌ی آلبوم شرح مختصری از زندگی و کارنامه‌ی موسیقاییِ دو آهنگ‌سازـ نوازنده‌ آمده است که، علاوه بر اشاره به تجربیات نه‌چندان مختصرشان، نقاط اشتراکِ مسیر آن‌ها و تاثیرِ شباهتِ خط فکریِ آهنگسازی‌شان بر این مجموعه را نشان می‌دهد.

در پایان می‌توانید بخشی از "بافت نامرئی" را بشنوید.