روزگار

سه‌تار، آهنگساز: مهدی امینی

میکس و مسترینگ: حسن خدایی‌نیا

ناشر: مهدی امینی

سال انتشار: ۱۳۹۹

قصه‌ای از گردش شب و روز و گذر زمان چیزی است که مهدی امینی با سه‌تارش در این آلبوم روایت می‌کند. «روزگار» اثری است در دستگاه ماهور و به‌خصوص در گوشه‌ی راک که چون پلی میان مایه‌ی مادر و دستگاه همایون و اصفهان عمل می‌کند و در این آلبوم، کم نیستند لحظاتی که هر دوی این مایه‌ها‌ را می‌شنویم. مؤلف دانش‌آموخته نزد استادانی چون علی بیانی، محمدرضا لطفی و مسعود شعاری است. به نظر می‌آید، او خود تهیه‌کنندگی این اثر را بر عهده‌ داشته و این اولین آلبوم رسمی او باشد.

هفت قطعه‌‌ي تکنوازی سه‌تار این آلبوم را شکل داده‌اند. امینی معتقد است که این قطعات، علاوه بر این که در امتداد یکدیگرند، می‌توانند خود نیز قطعه‌ای مستقل باشند. هر یک از این قطعات، جز دو قطعه‌ی ”چکامه“ و ”روزگار“ که تماماً ضربی هستند، به صورت آوازی (بدون متر معین) شروع شده و سپس ضربی می‌شوند و این روند، استقلالی که مؤلف از آن یاد کرده است را تقویت می‌کند.

جملات و عبارات امینی تابع و در چهارچوب ردیف هستند و، در عین حال، برداشت شخصی او را نیز در بر دارند. موتیف‌ها و عباراتی که او به‌کار می‌بندد، ذره‌ذره گسترش می‌یابند و سپس بازی دینامیکی او با این عباراتِ جدید آغاز می‌شود. در نهایت، «روزگار» با قطعه‌ای به همین نام و با فرودی تمام عیار در ماهور به پایان می‌رسد.

در پایان می‌توانید بخشی از «روزگار» را بشنوید.