سرو بالا

محمد عشقی، نوازنده‌ی سنتور و آهنگ‌ساز «سرو بالا» است. این اثر مجموعه‌ای از ده قطعه و شامل دو بخش است که بخش اول در بیات‌ترک و بخش دوم در افشاری تنظیم شده‌ است. سیر مدال اثر، بافت تک‌صدایی، سازبندی و رنگ صوتی، نوع پیش‌روی ملودی‌ها و همراهی سازها با آواز همگی نشان از اثری‌ دارد که در گونه‌ی موسیقی دستگاهی ایرانی آهنگ‌سازی شده است. به نقل از عشقی، «سرو بالا»، یک «اثر سنت‌مدار» است که تلاش کرده «ضمن حفظ حد و حدود، با بیان و نیز حس و حال شخصی خود دست به یک بازآفرینی بدیع بزند». مجموعه‌ای از سه تصنیف، چهار ساز و آواز و دو ضربی این اثر را شکل می‌دهد. آوازِ بخشِ بیات‌ترک را ساز سنتور، و آواز بخش افشاری را ساز کمانچه همراهی کرده‌ است. در هردو بخش، ساز و آوازِ نخست، مقدمه‌ای نسبتاً طولانی دارد و بعد از ساز و آواز ِ دوم تصنیف قرار گرفته است. غزل سعدی و حافظ، تصنیف «دیدم صنمی» از عارف قزوینی و شعری از ابتهاج سروده‌های این مجموعه را تشکیل می‌دهند. اجرای این اثر را گروه همنوازان ارغنون، به سرپرستی مولف اثر بر عهده داشته‌اند که در آن عشقی نوازنده‌ی سنتور، آزاد میرزاپور و میثم ملکی نوازنده‌ی تار، حمید خوانساری نوازنده‌ی عود، وفا مصباحی نوازنده‌ی نی، حسین زمانی نوازنده‌ی تنبک، بامداد ملکی نوازنده‌ی دف و دایره و المیرا مردانه نوازنده‌ی کمانچه است. عشقی، پیش‌تر آلبوم «باغ برهنه» را در مقام آهنگ‌ساز منتشر کرده است. به علاوه تنظیم و ارکستراسیون «گل‌های جاویدان» را در کارنامه‌ی فعالیت‌های خود دارد. این نوازنده و آهنگ‌ساز جوان، موسیقی را نزد مسعود شناسا، سعید ثابت، سیامک جهانگیری و پرویز مشکاتیان فرا گرفته است. آوازِ «سرو بالا» را حسین علیشاپور اجرا کرده است که پیش‌تر در آلبوم‌های «خیام و مینیمال»، «کهن نوای نو» و «صدایی نیست» به عنوان خواننده حضور داشته است. او شاگرد صدیق تعریف و منوچهر همایون‌پور و همکار هنرمندانی چون کیهان کلهر، مسعود شعاری و حمید متبسم بوده است.