سایه‌وار

سه‌تار: مسعود شعاری
تمبک: پژمان حدادی
میکس و مسترینگ: حمید آداب
ناشر: تهران، نقطه‌ی تعریف
تاریخ نشر: زمستان 1396

نام مسعود شعاری با سه‌تار پیوندی عمیق دارد. گاهی سازش را در کنار سازهای غیر ایرانی (همچون طبلا، ساکسوفُن و ارکستر زهی) می‌نشاند و آثاری همچون «سیر» (هرمس، 1380)، «در سایه‌ی باد» (آوای باربد، 1385) و «رهاب» (همان، 1391) را تولید می‌کند؛ گاهی افزایش امکانات نوازندگی سه‌تار را تجربه می‌کند همچون گروه‌نوازی سه‌تار در گستره‌های صوتی مختلف در اثر «غروب» (همان، 1390)؛ و گاهی می‌خواهد مانند «قدما» این ساز را بنوازد که «کاروان صبا» (سروش، تاریخ ضبط: 1367) و «شباهنگ» (همان، تاریخ ضبط: 1368) از این دسته‌اند. «سایه‌وار» آثاری در دستگاه ماهور (بخش اول) و سه‌گاه (بخش دوم) از علی‌اکبر شهنازی، ابوالحسن صبا، یوسف فروتن، سعید هرمزی و درویش خان را در خود دارد و تکنوازی‌های ریتم آزاد بین آنها می‌‌خواهد نمونه‌ای از یک تکنوازی «کلاسیک» یا «سنتی» باشد. از این روی «سایه‌وار» می‌تواند از دسته‌ی سوم آثار شعاری به‌حساب آید. اجرای سه‌قطعه‌ از کارگان تار ـ یعنی پیش‌درآمد ماهور، جنگ و صلح علی‌اکبر شهنازی ـ وجهه‌ا‌ی آموزشی به اثر نیز می‌بخشد. به عبارت دیگر شعاری می‌کوشد قطعات مرجع و آموزشی موسیقی دستگاهی را برای سه‌تار تنظیم و ندکارگان این ساز را فربه‌تر کند. هدفی که پیش از این در دیگر آثار از دسته‌ی سوم او نیز مشاهده می‌شد. در پایان می‌توانید قسمتی از قطعه‌ی «جنگ» را بشنوید.