تلفیق

رُباب: علی صمدپور
گیتار: حسین کمانی 

صدابردار: امید اصغری (استودیو پاپ)
میکس و تهیه‌ی نسخه‌ی نهایی: حامی حقیقی

ناشر: تهران، مؤسسه‌ی خانه‌ی هنر منظومه‌ی خرد
مدیرمسئول: مرسده صادقی
تاریخ ضبط: پاییز ۱۳۹۶-زمستان ۱۳۹۷
تاریخ انتشار:زمستان ۱۳۹۸

تلفیق دونوازیِ دو سازِ رُباب و گیتار و به‌نوعی گفت‌و‌گویی میان این دو ساز است. نتیجه‌ی این گفت‌وگو شش قطعه‌ است و دو قطعه‌ی آخر -به استناد دفترچه‌ی آلبوم- «ملهم از ”نهاوند کبیر“ و ”شش آواز“ منسوب به عبدالقادر مراغی هستند». در دفترچه‌ی آلبوم نامی از آهنگ‌ساز برده نشده است و به‌نظر می‌رسد آهنگ‌سازی مشترکاً توسط دو نوازنده‌ی آلبوم انجام شده است.

قطعات بافتی دوصدایی دارند که موازی پیش می‌رود، به این معنا که هر دو ساز، دو خطِ ملودی متفاوت می‌نوازند و این دو خطِ ملودی در بعضی قسمت‌ها مستقل از یکدیگر صدا می‌دهند و گاهی هم این روندِ موازیِ موسیقی به جمله‌ای مشترک میان هر دو ساز می‌رسد. این استقلال نه به معنیِ تکه‌پاره بودن، بلکه راه‌یابیِ مستقلِ هر ساز در زبانِ مشترکی است که به‌دست آمده است.

هر دو نوازنده می‌کوشند خود را در قالبِ خاصی محدود نکنند. برای مثال، گیتار گرچه گاهی تکنیک‌هایِ موسیقیِ فلامکنو را به‌کار می‌گیرد، اما شیوه‌ی نوازندگی او در چهارچوبِ این سبک نیست؛ بلکه او این تکنیک‌ها و دانسته‌ها را چاشنیِ نوازندگیِ خود می‌کند.

در دفترچه‌ی آلبوم نوشته‌ای از صاحبان اثر وجود ندارد، اما مجموعه‌ای از معانیِ کلمه‌ی «تلفیق» از فرهنگ‌نامه‌هایِ مختلف، در دفترچه به چشم می‌خورد. «دو سخن را بهم آوردن»، «ترتیب دادن»، «بربافتن و بیاراستنِ حدیث» از جمله معانی هستند که‌ برای این کلمه نوشته شده‌اند و با توجه به آنچه در آلبوم می‌شنویم و همچنین آنچه بالاتر در رابطه با رسیدن به زبان مشترک ذکر شد، به‌نظر می‌آید همین معانیِ کلمه‌ی «تلفیق»، حق مطلب را برای آلبوم ادا کرده و منظور هر دو نوازنده را رسانده است.

رُباب سازی است که در موسیقی ایران از آن کمتر می‌شنویم و بیشترِ نمونه‌های شنیده‌شده از این ساز، به شرکت در گروه‌نوازی‌ها محدود می‌شود. در چنین بستری، انتشار آلبومی که در آن رُباب شخصیتی مستقل دارد و در قالبِ گروه‌ نیست، شایانِ توجه است.

«مؤسسه‌ی خانه‌ی هنرِ منظومه‌ی خرد» با کارنامه‌ی خود نشان داده است، به آلبوم‌هایی با ایده‌های نو و تجربی فرصتی برای دیده شدن می‌دهد. این ویژگی را به‌خصوص می‌شود در مجموعه‌ی «احوالاتِ شخصی» از این نشر دید. مجموعه‌ای که «سفارش یک اثر با ویژگی‌های خاص را به هنرمند می‌دهد»^۱.همچنین در مجموعه‌ی «پارتیتورخوانی»، آلبوم یک هنرمند همراه با کارگان اثر منتشر می‌شود. با این توضیحات به نظر می‌رسد، سیاستِ این نشر توجه و فضا دادن به جریانی است که کمتر از آن شنیده‌ایم.

در پایان می‌توانید بخشی از قطعه‌ی «بندر» را بشنوید.

۱- منبع سایتِ احوالاتِ شخصی