زمین: منتخب شعر معاصر جهان

پیانو: هوشیار خیام

خوانش: احمد پوری
صدابرداری و مسترینگ: رضا اسدپور

مدیرتولید: مینا اریسیان و هوشیار خیام
تولید کننده: هوشیار خیام
ناشر: تهران، موسیقی امروز تهران
تاریخ ضبط: 1395
تاریخ نشر: زمستان 1396

بده‌بستان‌های شعر و موسیقی سابقه‌ی تاریخی عمیق و پرباری، احتمالاً در تمامی فرهنگ‌ها دارد. در طول تاریخ موسیقی کلاسیک غربی بارها بر سر خارج کردن موسیقی از بند شعر یا بالعکس بحث‌هایی داغ جریان داشته است. در مقاطعی تاریخی موسیقی حاوی کدهایی می‌شود تا محتوای شعر را بازتاب دهد و در مقاطعی دیگر بیان‌گری موسیقی و دلالت معناییِ آن به چیزی غیر از خود به کلی زیر سؤال می‌رود. بحث‌هایی که به‌نظر می‌رسد همچنان پاسخی قطعی ندارند و جریان‌های هنری و هنرمندان هریک به نوعی این دو را ترکیب می‌کنند. در «زمین» پیانوی هوشیار خیام و خوانشِ احمد پوری می‌خواهند اثری دیگر از تجربه‌ی ترکیب شعر و موسیقی باشند. پیانو کدهایی در خود دارد که می‌خواهد محتوا و تصویرهای اشعار را صوتی کند. با متراکم‌کردن نغمه‌ها فضای ملتهب قلب تپنده‌ی یک عاشق را تداعی می‌کند و یا با چگالی کمِ نغمه‌هایش می‌خواهد یک منظره‌ی برفی و زمستانی را در پیش چشمان‌مان بیاورد. نام هر شش قطعه‌ی اثر نیز ـ با اینکه در موسیقی به‌کار می‌روند ـ در پی مرتبط‌کردنِ شعر و موسیقی هستند. به‌عنوان مثال نام «سرناد» (قطعه‌ی دوم) ذهنمان را به پس‌زمنیه‌ها و تداعی‌های عاشقانه‌ی قطعات سرناد در تاریخ موسیقی هدایت می‌کند تا ما را بر آن دارد با تخیل خویش آن پس‌زمینه‌ها را به محتوای عاشقانه اشعار مرتبط کنیم. اشعار اثر از ناظم حکمت (1902-1963)، نزار قبانی (1923-1998)، آنا آخماتووا (1966-1989) و پابلو نرودا (1904-1973) هستند. در پایان می‌توانید بخشی از قطعه‌ی «آریوزو» را بشنوید.