تولد یک آهنگساز تازه تا مدتها از چشم عموم پنهان میماند. اما آنگاه که به یمن وجود شکلی از انتشار کار آهنگسازی از پرده بیرون میافتد اگر کمینه کیفیتی نیز داشته باشد برای جامعهی موسیقی رویداد جالبی است. از همین رو است که میگوییم آلبومهایی با نقش معرفی یک آهنگساز تازه به دنیای موسیقی هیجانانگیزند. انگارهها دقیقاً از این نوع آلبومها است. اگر پیشتر از این نمیشناختیم مهران بدخشان را معرفی میکند. آن هم نه تنها به نیروی قطعاتش که کاملاً کافی مینماید بلکه همچنین با دو شرح کوتاه تشویقآمیز از استاد نخستِ بدخشان در دانشگاه، محمدرضا تفضلی و نیز مارک استفنسن رهبر ارکستر و تهیهکنندهی اکنون تاحدودی در ایران شناختهشدهی انگلیسی.
مانند همهی نمونههای مشابه انگارهها روند شخصی و مستقل شدن بیان موسیقایی آهنگساز را از طریق کنار هم نشاندن آثار دورهی دانشجوییاش نمایش میدهد. در مورد کار بدخشان این روند یافتن بیان مستقل نخست در روش برخورد او با مصالح موسیقی فولک دیده میشود. بیش از هر جا در سونات پیانوی شمارهی ۱ که او با استفاده از تاریخچهی زندگی خودش به سراغ دو مقام از مقامات کردی میرود و براساس حیران و اللهویسی تصنیف میکند بی آن که مستقیم عین محتوای ملودیک هیچکدام را به شکل تم بیاورد و گسترش بدهد. به این ترتیب او از جمله آهنگسازانی است که میتوانند در قالب موسیقی فولک یک ناحیه بیندیشند نه این که فقط از آن در بستر یک گونهی موسیقایی دیگر استفاده کنند. بدخشان این توانایی را به شکل امیدبخشی بعد از سال ۹۴ با محو و لرزان کردن خطوط فرمال در هم آمیخته است (کافی است به موومان دوم سونات برای پیانو شمارهی ۱ و فرم سوناتی که در آنجا تصنیف شده دقت کنیم).
خصلت پیانویی که بدون استثنا اما به درجات مختلف در همهی آثار این مجموعه به چشم میخورد نشانهی بعدی است که میتوان انتظارش را هم داشت. بااینحال این ویژگی حد نهایت خود را آنگاه آشکار خواهد کرد که قطعهها اجرایی جز اجرای آهنگساز به خود ببینند. یعنی اینجا هم مانند دو ویژگی پیشین انگارهها افزون بر معرفی نشانهگذار آغاز راه رو به گسترش و بلوغ آیندهی آهنگسازش است.
برای خرید و دانلود آلبوم انگارهها به وبسایت بیپتونز مراجعه کنید.
22 آبان 1398