نشان ملی ثبت(رسانه‌های دیجیتال)

تگ: آرین نائینی


Soute Sokout 1

شلاق ابتذال بر تن موسیقی هوی ‌متال

نویسنده: امیر بهاری

در  «سوت سکوت» اصول اولیه ژانر رعایت شده است؛ ساخت ریف‌ها، تنظیم‌ها، ترانه‌ها، خوانندگی و حتی پالایش صوتی همه با نظر به استاندارهای سبک «هوی ‌متال» انجام شده‌اند  اما آلبوم مشخصا از ضعف نظرگاه مولفش  لطمه می‌خورد که بارزترین نشانه آن ضعیف و سطحی بودن ترانه‌هاست. ترانه‌ها  آنقدر شعاری، شلخته و حتی گاهی بی‌معنی هستند که دلیلی برای شنیدن آلبوم باقی نمی‌ماند.

«عکست کف اتاق افتاده چه آشفته‌م/با چشمام حرفام رو نگفته‌م/شلاق خورده‌م از خودم این روزای سخت/تو پشت شیشه نیستی حالا که برگشته‌م...» این نمونه‌ای از ترانه‌های آلبوم است؛ ترانه‌ی «پنجره».

آلبوم یکنواخت صدا می‌دهد یکنواخت به این معنا که تقریبا تمام قطعات یک کار را انجام می‌دهند و اغلب از یک الگوی ساختاری پیروی می‌کنند. خط اصلی ملودی‌های آواز (وکال) بیشتر شبیه دکلمه اجرا شده‌اند و برای ترانه‌ها، که بیشتر بیانیه‌های سطحی اجتماعی-سیاسی هستند، آهنگسازی خاصی صورت نگرفته است. بسیاری از کارهای محبوب موسیقی متال با ترجیع‌بندهای‌شان به یاد مانده‌اند. حتی اگر ریف‌های آنها به یاد مخاطب نمانده باشد، ترجیع‌بند و در بسیاری موارد متن ترانه در ذهن مخاطب باقی مانده است. در این ماندگاری هماهنگی ملودیِ آواز و ترانه نقش کلیدی دارند و این مسئله بخش مهمی از زیبایی‌شناسی ژانرهای مربوط به موسیقی پاپیولار است. به بیان دیگر موضوع همان تلفیق شعر و موسیقی است که در موسیقی خودمان هم هرجا هنرمندانه اتفاق افتاده، آثار با ارزشی خلق شده‌اند. در «سوت سکوت»  اغلب موارد خواننده با تکیه بر خوانندگی و تحریرهایش شعر را به موسیقی وصله پینه می‌کند و در عمل موسیقی تنها پس‌زمینه‌ای برای خوانش اشعار است.

موسیقی و حال و هوای آلبوم وام‌دار ژانر هستند اما پرداخت چندان هنرمندانه‌ای صورت نگرفته است. خط ملودی آواز و متن ترانه‌ در این قبیل آثار برسازنده ساختار کلی هستند و  اهمیت بیشتری دارند تا ریف‌ها، تک‌نوازی‌ها و... به نظر می‌آید در تولید این آلبوم جزئیات اهمیتی فراتر از ساختار کلی داشته‌اند.

برای خرید و دانلود آلبوم سوت سکوت به وب‌سایت بیپ‌تونز مراجعه کنید.

امتیاز: 1.3
03 خرداد 1398
بالا