در اولین مواجهه با مجموعه، و با نگاهی مختصر به فهرستِ قطعات آن، سوالاتی دربارهی علت انتخاب رپرتوار در ذهن مخاطب شکل میگیرد که در پاسخ به آنها به ویولن، بهعنوانِ تنها نقطهی مشترک و ایفاکنندهی نقش اصلی، میرسیم. وجود اجراهای جهانیِ بیشمار از "شهرزاد" کرساکُف و"کنسرتو ویولنِ" خاچاطوریان، که بخش عمدهی مجموعه را شامل میشوند، حین افزودن به دشواریِ کارِ رهبر و نوازندگان، توانایی آنها در رقابت را ثابت میکند. اما حُسنِ ختام مجموعه اثری کمتر شنیده شده از علی رهبری است.
ناشر "نوحهخوان" را اثری «پستمدرن» میخواند و علت برتری آن نسبت به دیگر آثارِ به اصطلاح «پیشرو و آوانگارد» را تکیهی رهبری بر «ملودیهای تغزلی و سنتهای عاشورایی» در آن برمیشمارد. در حالیکه، اگر خالصانه به موسیقی گوش بسپاریم و از برچسبهایی که روی داوریمان مؤثرند پرهیز کنیم، فضای صوتیِ مشوشی را میشنویم، که حاصل تنوع بیش از اندازهی الگوهای ریتمیک در دستهی عزاداران (ارکسترِ همراهیکننده) است، و تکرار وقتوبیوقتِ تم را، که بهسان شهابی در آسمانِ شب، بهقدرِ لحظهای، با روشنیِ حاکی از آشنا بودنش، از سردرگمیها میکاهد. وجودِ انبوه ایدههای تکنیکیِ دشوار، هرچند ارزشمند، برای مجذوب کردن شنونده کافی نیستند. در مقایسه، اگر روایی بودن را نقطهی اشتراک این قطعه با "شهرزاد" بدانیم، استفادهی بهجا از تم و انتخاب ساختاری مناسب برای رسیدن به آن در مجموعه، در کنار توجه به تمام نکات ریزبینانهای که با کیفیت و مهارت آهنگسازی مرتبط هستند، اثر کرساکُف را، با روایت داستانی که در فرهنگ ایران ریشه دوانده، متفاوت کرده است.
در صورت ناشناخته بودنِ یک مجموعه، توضیحاتی که ناشر در دفترچهی آن ارائه میدهد میتواند بسیار مفید واقع شود. در مورد این مجموعه نیز، که علت ناآشناییْ فاصلهی زمانیِ بیستوسهسالهی میان ضبط و انتشار آن است، شاید ناشر، گذشته از تعریف و تمجیدهای فراوان از رهبر ارکستر و ذکرِ رفعتِ او در صنعت موسیقی، با استفاده از عکسهایش در کنار دیگر نوازندگان و رهبرانِ مشهور، با توضیحاتِ کیوان یحیی دربارهی ماهیت آثار و تاریخچهی آنها، در کنار قصهی هزارویک شبِ پروژهای که سرانجامش این آلبوم است، در تلاش است تا به برخی از سوالات مخاطبانش پاسخ دهد.
برای خرید و دانلود آلبوم ارکستر فیلارمنیک بینالمللی ایرانی به وبسایت بیپتونز مراجعه کنید.