نشان ملی ثبت(رسانه‌های دیجیتال)

تگ: جناب دماوندی


Avaz Haye Gomshodeh 2 1

آوازِ امروز: آزمونِ فهمِ ذهنیتِ بازار

نویسنده: فرشاد توکلی

در پرداختن به آوازهای گمشده، بهترین دریچه بر پاشنه‌ی همین «گمشدگی» می‌چرخد. گمشدگی را استعاره‌ی گسست و شکاف می‌کنیم، در بیانِ فاصله‌گیریِ موسیقی ایرانی، این‌جا آواز، با معیارهای گذشته در خلالِ تحولاتِ اجتماعی. به عبارت دیگر، می‌پرسیم چه‌چیزها و کدام خصوصیات امروز کنار گذاشته یا فراموش شده‌اند. در صحبت از این نبودن، از افسوس و حسرت یا ذوق‌زدگی و پایکوبی می‌پرهیزیم. پرسشِ ما پرسشی است از آن چیزهایی که در آواز دیگر نمی‌خواهیم و یا دیگر توقع نداریم. بنابراین، گویی بر آنیم تا بدانیم که امروز به آواز به چه معنا و عنوانی نگاه می‌کنیم: جای خالی آن گمشده‌ها را با چه پُر کرده‌ایم و چرا این‌چنین پُر کرده‌ایم.

اولین گسست در کارکرد و جایگاهِ موسیقاییِ آوازخوان و تبدیل او به ”خواننده“ است. در گذشته‌ی موردنظر، آوازخوان مجریِ موسیقیِ غیرمتریکی بود که از طریق به‌کارگیریِ شعر و غیرِشعر، در نظامی که دستگاه نامیده می‌شود، به خلقِ بدیهه‌پردازانه‌ی موسیقی دست می‌زد. امروز نقشِ خواننده، به‌خصوص از آنجا که بیشتر به اجرای آثارِ ساخته‌شده و موزون مشغول است، از خالقِ غزل‌خوانی به سُلیستِ آوازِ اثر چرخیده است؛ چرخشی که ضمنِ امکانِ شهرت عمومی، به جایگزین‌سازیِ موسیقی با پیراموسیقی نیز راغب‌شان کرده است.

هرچه در انتهای قاجار و ابتدای پهلوی شأنِ هنریِ خواننده برحسبِ تسلطش بر فنون اجرای غزل‌خوانی و دوری و نزدیکی به معیارهای محیط‌های تخصصی کسب می‌شد، امروز با دوری و نزدیکی به ”نبضِ بازار“ مشخص می‌شود؛ برخی خوانندگانِ مسلطِ این آلبوم‌ها موسیقی‌دانِ حرفه‌ای نبودند و شایستگی‌شان صرفاً وام‌دارِ تأییدِ محافلِ تخصصی است (سی‌دی 1 آواز علی مستوفیان، سنگ‌تراشی از ری). بنابراین، خلاقیتِ خوانندگانِ امروز، عمدتاً، به تفسیرِ اجراییِ آثار محدود می‌شود؛ چیزی که در کنار ژانری (گونه‌ای) که یله‌گاهِ آهنگساز است هویتِ موسیقایی‌شان را می‌سازد.

به همین دلیل، خوانندگانِ امروزی را نمی‌توان به صِرفِ سابقه‌ی آموزشی‌شان موردِ انتظار قرار داد. برای خوانندگانِ امروز تبارِ هنری توشه‌ی کارآمدی نیست؛ آنها به زبانِ انتخاب‌هایشان با جامعه صحبت می‌کنند و شأنِ اجتماعیِ هنرمندانه‌یشان را، عمدتاً، به ماجراجویی‌های آهنگسازانی گره زده‌اند که با اثرشان مخاطب را دست‌چین می‌کنند. اگر، دیروز، صدای خوش را سنگینی کفه‌ی فضلِ موسیقاییْ شایسته‌ی مجالسِ نخبگان می‌ساخت، امروز، تفسیرِ معنای بازارْ بهره‌مندی‌اش از فضلِ موسیقایی را رغبت و جهت می‌بخشد.

برای خرید و دانلود آلبوم آوازهای گمشده‌ به وب‌سایت بیپ‌تونز مراجعه کنید.

امتیاز: 2.1
02 اردیبهشت 1398
Avaz Haye Gomshodeh 1

سمساریِ آوازهای قدیمی

نویسنده: فرشاد توکلی

مجموعه‌ی آوازهای گمشده، که تاکنون سه شماره از آن توسطِ مؤسسه‌ی چهارباغ منتشر شده است، برخلافِ عنوانش، جُنگی از ساز و آوازهایی است که اغلب‌شان پیش از این نیز شناخته‌شده بودند؛ هرچند با این انتشار با سهولت بیشتری در دسترس عموم قرار گرفته‌اند. مزیتِ انتشارِ چنین جُنگ‌هایی نیز می‌تواند در همین نحوه‌ی برخورد و دسترسی باشد که مسئولیتش را ناشر بر عهده گرفته است. همچنان که پیشتر یادآور شده‌ایم، محتوای یک مجموعه‌ی تاریخی باید، پیش از هر چیز، از همین حیث به روشنی و صراحت رسیده باشد. آوازهای گمشده چنین روشنی‌ای را ندارد و مشخص نمی‌کند که نمونه‌ها با چه معیار و شاخصی شایستگیِ همنشینی در یک سی‌دی را کسب کرده‌اند. نمونه‌های سی‌دیِ نخست از این سلسله آلبوم‌ها دوره‌های گوناگونی از موسیقی ایرانی (حدِفاصلِ ضبط‌های 1291 و نیمه‌ی دهه‌ی 1340) را در بر می‌گیرند؛ از آوازهای جنابِ دماوندی، هنرمندِ هم‌دوره با سال‌های آخرِ فعالیتِ میرزاحسینقلی، تا آخرین ضبط‌های خصوصی از آواز سلیمانِ امیرقاسمی به‌همراهیِ سه‌تارِ سعید هرمزی. با این ترتیب، به‌نظر می‌رسد آنچه چنین تولیدی را موجه کرده است، به احتمالِ زیاد، ناشناخته بودن و کمتر شنیده‌شدگیِ پیش‌گفته است؛ اهدافی که به‌سببِ فقدانِ اطلاعاتِ تاریخی و سَبْکیِ به‌پیوست همچنان ابتر و نارس می‌مانند.

نخستین شماره از این سلسله آثار حتی از نظر تاریخی نیز مرتب نیست. با اثر ادیب خوانساری در 1310 شروع می‌شود؛ سپس به اجرای خصوصی ابوالحسن صبا و علی مستوفیان در 1327 می‌رود؛ بعد، با آواز حسینعلی نکیسا (چهارگاه)، دوباره به آغازِ قرن (1306) باز می‌گردد؛ و سپس به واسطه‌ی دشتیِ جناب دماوندی و کمانچه‌ی حسین‌خان اسماعیل‌زاده به 1291 قدم می‌گذارد؛ و این لِی‌لی‌بازیِ تاریخی را در چهار قطعه‌ی دیگر ادامه می‌دهد. این‌جاست که کارِ ناشر بیشتر به جورچین کردن مانند شده است، تا فراهم‌آوریِ ارزشی افزوده حولِ آثاری پیش‌تر موجود، اما از دسترس عموم دورمانده. ناشری چیز بیشتری است، یا انتظار می‌رود که باشد.

با این حال، آثاری که گرد آمده‌اند، همچون اجناس یک دکانِ سمساری، گفتنی‌های بسیاری برای ما دارند، که گفته‌شدن‌شان خود وامدار همین انتشارِ نامناسب است. بنابراین، با توجه به مسلسل بودنِ این آلبوم‌ها، کوشش خواهد شد تا به بهانه‌ی شماره‌های دوم و سوم و احیاناً چهارمِ این مجموعه به دیگر جنبه‌های‌شان بپردازیم.

 ادیب خوانساری، علی مستوفیان، نکیسا، سلیمان امیر قاسمی، جناب دماوندی، جلال تاج اصفهانی فرشاد توکلی آوازهای گمشده 

برای خرید و دانلود آلبوم آوازهای گمشده‌ به وب‌سایت بیپ‌تونز مراجعه کنید.

امتیاز: 1.5
31 فروردین 1398
بالا