نشان ملی ثبت(رسانه‌های دیجیتال)

تگ: هنرمندان خاک جنوب


Jalboat 1

جالبوت بدون حس و حال همیشگی

نویسنده: امیر بهاری

«جالبوت» که در بندرعباس شکل گرفته است در آلبوم معرفِ خود(جالبوت) به خوبی جهان موسیقایی خود را توصیف می‌کند؛ موسیقی بندرعباسی با ادبیات راک. جالبوت چند ویژگی کلیدی دیگر هم دارد؛ حساسیت در انتخاب ترانه (لیریکس)، ترکیب یکدست نوازندگان و اتکا به یک خواننده‌ی با تکنیک.

در چهار سال اخیر جالبوت با اجراهای زنده خود را در فضای موسیقی ایران مطرح کرد. در این اجراها جالبوت تصویر یک گروه با تکنیک که حس و حالی قوی هم دارد را برای مخاطبش ساخت. در آلبوم ویژگی اول تثبیت شده  اما «حس و حال»ِ جالبوتی کمی آسیب دیده است. آن حسِ آزادی که در اجراهای زنده از گروه به مخاطب منتقل می‌شود در آلبوم جای خود را به محافظه کاری داده است.  مهم‌ترین آسیب در این زمینه در مرحله پالایش صوتی (میکس و مَسترینگ) اتفاق افتاده است. مواجه یک هنرمند صدابردار و پالایشگرِ صوتی با چنین محتوایی مقتضیات خاص خودش را دارد. به نظر می‌آید تمرکز بر این مسئله که صدای خواننده به حد کافی واضح و دقیق و اهم از صداهای دیگر به گوش مخاطب برسد، منجر به فراموش کردن جزئیات دیگر شده است.

این گروه در آلبوم اولش تنها یک ترانه(شعر) با عنوان «اَمون از زمونی» از ابراهیم منصفی چهره برجسته و پر بحث بندرعباسی خوانده است .«اَمون از زمونی»  از نقاط ضعف آلبوم در آهنگسازی است. ترانه‌هایی منصفی پتانسیل بالایی برای آهنگسازی دارد و «اَمون از زمونی» هم روی کاغذ چنین قابلیتی را نشان می‌دهد در واقع تلفیق شعر و موسیقی در این ترانه آن چنان که انتظار می‌رود رخ نداده است.

«جالبوت» فضای متنوعی دارد و در عین حال به واسطه آنچه که از ریتم‌ها و از هارمونی‌های موسیقی هرمزگان در خود دارد، فرم و ساختار خود را  به خوبی سامان داده است. ترانه پایانی به نوعی تشریح و غایت مانیفست «جالبوت» است؛ ترکیب شعر «داروگ» نیما با عباراتی وِرد گون از فرهنگ موسیقایی بندرعباس و تلفیق صدای آشنای موسیقی راک با ریتمی آشنا از موسیقی بندری.

برای خرید و دانلود آلبوم جالبوت به وب‌سایت بیپ‌تونز مراجعه کنید.

امتیاز: 0
09 فروردین 1399
بالا