نشان ملی ثبت(رسانه‌های دیجیتال)

مرور آلبوم «یال و باد»

مرز مبهمِ اصل بودن نویسنده: آروین صداقت‌کیش

آراء منتقدان: 1.9 ( 7 رای)
Hesam Inanlou Yaal o Baad

«یال و باد» مسأله‌ای را پیش روی می‌گذارد و آن مسأله‌ی اصل (اوریجینال) بودن است. یا به بیان دقیق‌تر حد و مرز تأثیرپذیری و تقلید. این را آغاز قطعه‌ی «تلخ» به شنونده می‌گوید که نشانِ همزمان دارد از «هفت گاه معلق» در رنگ‌‌آمیزی افه‌ها و کمی بعد «شهر خاموش» و «لایه‌های تاریکی» در تکرار پژواک‌گون میانِ بافت و پیش بردن قطعه از طریق نقش‌مایه‌های بس خُرد (که جمع‌شان حتا تم کوتاهی را هم تشکیل نمی‌دهد).

اما این‌ همه گذراست و همان جا که پس از مقدمه‌ای کوک‌خورده به ادامه‌ی قطعه، «حسام اینانلو» به قطعه بازمی‌گردد، رنگ می‌بازد و تنها به یاد می‌آورد که در گذشته نیز می‌شد این شباهت‌ها را دید اما هرگز نه به اندازه‌ی یال و باد.

بخش بزرگی از آن را (می‌شد و هنوز هم) می‌توان به تکوین یک سلیقه‌ی صوتی خاص برای آهنگسازی کمانچه و آنسامبل نسبت داد که حالا کم‌کم شیوه‌ی مستقلی پیدا کرده و بخشی را هم به حضور آهنگساز-نوازنده‌ها در موسیقی ایرانی که جز استثناها، ناگزیر هر چه می‌نویسند برای «سازشان و آنسامبل» از آب در می‌آید، نه برای آنسامبل یا ساز دیگر زیرا تنها امکان نگریستن از درون صافی ساز خودشان را دارند.

باقی، جز آنجا که هنوز رد پای رنگ‌باخته‌ی تأثیرها خودنمایی می‌کند زبان شناخته‌شده‌ی آهنگساز است که قطعه‌ها را پیش می‌برد؛ برخورد‌های آشنا، خواه در ملودی‌پردازی (با تم‌هایی که گویی در کارهای دیگر آهنگساز هم حضور داشته‌اند) و خواه در تکنیک‌های انسجام‌بخشی اثر (با وصل تم‌های پایانی به قطعه‌ی بعدی مثل پیوند «تلخ» به «وهم»). 

چنین یکدستی‌ای در پروردن ماده‌ی موسیقایی همان است که پیش از این (پس از دو سه آلبوم نخست) می‌شد به عنوان تداوم یا شکل‌گیری یک زبان شخصی از آن یاد کرد و اکنون با دو رقمی شدن تعداد آلبوم‌ها در خطر افتادن به دام تکرار و توقف کامل است. زیرا ویژگی‌ها چنان تکرار می‌شوند که زیبایی برآمده از انسجام به فرسودگی می‌گراید.  و باز ما را به شکل دیگری از پرسش نخست بازمی‌گرداند که؛ مرز اصل بودن در سنجش با آثار پیشین یک آهنگساز کجاست؟

برای خرید و دانلود آلبوم یال و باد به وب‌سایت بیپ‌تونز مراجعه کنید.

26 شهریور 1396

ارسال دیدگاه


بالا