به تساهل و با پذیرش همهی تقلیلگراییهایی که در دستهبندیهای اینچنینی وجود دارد، میتوان شخصیت موسیقایی مسعود شعاری را، در آثار صوتیاش، به دو پارهی کمابیش متمایز تقسیم کرد: اولی، مسعود شعاریای که رپرتوار سهتار را گسترش میدهد، سبکهای مختلف نواختن سهتار را معرفی و تدوین میکند، قطعات قدیمی را به هیئت سهتارنوازانه درمیآورد و در یک کلام، خویی آموزشگر/پژوهشگر دارد. این روی شعاری را میتوان در کتابهایاش، با کاروان صبا، و حتی سایهوار بازشناخت.
پارهی دیگر شخصیت موسیقایی او را آثاری چون سیر، در سایهی باد، غروب، انتظار و البته تا حدی افسانهی روزگار ساختهاند؛ آثاری که در آنها وجه خلاقیت فردی و آفرینش هنری پررنگتر هستند، یا به عبارت دیگر قرار است پررنگتر باشند. افسانهی از نظر ساختار کلی آلبوم گویی ادامهای بر «سایهوار» است: توالی قطعات پیشتر آهنگسازی شده و مقدمههای کوتاه تکنوازانهی سهتار برای گریز از تبدیل شدن آلبوم به مجموعهای از تصنیفهای کمارتباط از لحاظ مُدال و سبکشناسانه. با وجود این این اثر میتواند از بعضی لحاظها در دستهی دوم جای بگیرد، و آن هم دست بازتر نوازنده /تنظیمکننده برای تفسیر آزادانهتر قطعات بازاجرا شده است؛ به این دلیل که بر خلاف سایهوار، قطعات این آلبوم در اصل برای تار یا سهتار ساخته و اجرا نشدهاند. علاوه بر این، این قطعات تصنیف هستند و برخلاف سایهوار حیثیت استفاده از کلام و آواز نیز در آنها نقش دارد.
این آزادی تفسیر برای اجرای دوباره چندان پاسخ درخوری در اثر شعاری نیافته است. عموم مانورهای سهتارنوازانهی اثر محدود به تضادهای شدید دینامیکی و تکریزهای همراه با کرشندوهای پرشتاب است؛ و البته در کنار آنها، تأکید بر صدادهی حجیم گروهی از سهتارهای متنوع. جز اینها، نقش مفسر در جنبههای دیگر (مانند جملهپردازی، بسط قطعات، چندصداییها، نوع ارتباط قطعات با یکدیگر یا ارکستراسیون) چندان پررنگ نیست و اثر در فضایی خاکستری میان «تفسیر(آهنگسازی)- بازاجرا» معلق و سرگردان میماند؛ نه آنچنان سوژههایاش دستنخورده هستند که خروجیاش بازاجرا و بازسازی قلمداد شود، نه آنقدر تغییر شکل یافتهاند که بتوان آن را اثری خلاقانه و هنری به شمار آورد.
سالار عقیلی کامیار صلواتی مسعود شعاری مرکز موسیقی حوزه هنری سه تار افسانه روزگار کلاسیک ایرانی
برای خرید و دانلود آلبوم افسانهی روزگار به وبسایت بیپتونز مراجعه کنید.