آواز نی

تکنواز نی: مسعود اربابیان
تمبک: حسین قربانی، شاهین شیخ‌بهایی 

صدابردار: فرناز شاهزیدی

ناشر: موسسه فرهنگی-هنری ماهور
مدیر مسئول: محمد موسوی

تاریخ ضبط: ۱۳۹۸
تاریخ انتشار: فروردین ۱۳۹۹

این اثر متشکل از قطعات مستقلی‌ در بستر هر یک از دستگاه‌های موسیقی ایرانی (به جز راست‌پنجگاه) و آواز اصفهان است که –در هریک- مسعود اربابیان پیوسته عباراتی را در چهارچوب‌های ردیف، آراسته به تکنیک‌ها و صدادهی شبیه به ساز حسن کسایی، استاد فقید نی، ارائه می‌دهد.

دفترچه‌ی آلبوم توضیحی درباره‌ی ساخت و نحوه‌ی پرداختن اربابیان به قطعات را در بر ندارد و تنها بیوگرافی تکنواز و نوشته‌‌ای کوتاه از حسین عمومی درباره‌ی موسیقی روز ایران و به خصوص اصفهان را در خود جای داده است. اربابیان با شروع اثر در دستگاه چهارگاه و، هم‌چنین، با شیوه‌ای شبیه‌تر به چهارگاه‌نوازیِ کسایی در «دو ضربی چهارگاه»، به این دستگاه توجه ویژه‌ای نشان داده است. به علاوه، به آواز اصفهان، که بخشی از ملودی تصنیف «به اصفهان رو» را به آن ضمیمه کرده، نیز به تفصیل پرداخته است.

در شش قطعه از این اثر تمبک حضور دارد که تمبک‌نوازان، حسین قربانی در قطعات دستگاه‌های چهارگاه و نوا و شاهین شیخ‌بهایی در قطعات دستگاه‌های شور و ماهور و آواز اصفهان، نواخته‌اند. همراهی و حضور تمبک در این اثر، تا حدی، آزادانه است. در طی قطعات، که نی‌ اختصاراً به گوشه‌های مختلف هر یک از مایه‌ها می‌رود، موسیقی شکلی ضربی با یا بدون همراهی تمبک و یا حالت آوازگونه‌ای به خود می‌گیرد، که بعضاً تمبک آن را با فیگورهایی تکرارشونده در پس‌زمینه همراهی می‌کند.

اربابیان خود زاده‌ي اصفهان است و به واسطه‌ی دایی‌اش، حسین‌ عمومی، در محضر استاد حسن کسایی شاگردی کرده است. او این اثر را به یاد استادش و به پیروی از مکتب نی‌نوازی اصفهان نواخته و حسین عمومی، نویسنده‌ی متن اثر، نیز سنت‌های موسیقایی اصفهان را الگوی وی دانسته است. طرح جلد آلبوم هم به خوبی محوریت نی و مکتب اصفهان در این اثر را نمایش داده است: نی‌ هفت‌بندی که سایه‌ی یکی از نماد‌های اصلی شهر اصفهان، سی و سه‌پل، را در خود دارد.

در پایان بخشی از «دو ضربی چهارگاه» را می‌شنوید.