برف کنج

کمانچه: چکاد فشارکی

صدابرداری، میکس و تهیه‌ی نسخه‌ی نهایی: محمدباقر زینالی (استودیو هورآهنگ)

ناشر: تهران، ماهور
تاریخ انتشار: زمستان ۱۳۹۷
تاریخ ضبط: ۱۳۹۶

آلبوم حاوی چهار تک‌نوازی کمانچه در دشتی، افشاری، ابوعطا و بیات ترک است. مدت زمان هر‌کدام‌ ـ به‌غیر از  تک‌نوازی بیات ترک که شش دقیقه طول دارد ـ دوازده دقیقه است. در هر تک‌نوازی چینش قطعات یکی‌درمیان به‌صورت ریتم آزاد (که عمدتاً با عنوان گوشه‌ها نام‌گذاری می‌شوند) و موزون (شامل ضربی، چهارمضراب و رنگ) است. این شیوه‌ی چینش در کنار نحوه‌ی روایت‌ هر آواز، شیوه‌ی پردازش ملودی در قطعات موزون و شیوه‌ی نوازندگی کمانچه تمایل آلبوم به تولید اثر در چهارچوب‌های مدرسی و استاندارد موسیقی ایرانی را نشان می‌دهد. هرچند نوازنده می‌کوشد این مدرسی‌بودن را با نمایش شناخت خود نسبت به شیوه‌های نوازندگی پیشین (عموماً شیوه‌های نوازندگی کمانچه و ویولن پیش‌از دهه‌ی ۱۳۵۰) نشان دهد اما چگونگی ترکیب آنها در اجرا نقطه‌ای است که سلیقه‌ی نوازنده نمود می‌یابد. به‌علاوه آلبوم برخی از قطعاتی را که بیشتر بازتاب‌دهنده‌ی ترجیحات شخصی نوازنده هستند با آوردن «برداشت» در ابتدای عنوان آنها از دیگر قطعات متمایز می‌کند. این برداشت ممکن است آمدنِ بیات اصفهان در درآمد ابوعطا باشد و «برداشتی از عشاق، بیات اصفهان و ابوعطا» نام بگیرد، و یا «برداشتی از ملدی شروه‌ی بوشهری» در دشتی را توصیف کند. دفترچه حاوی دو متن کوتاه یکی به‌قلم چکاد فشارکی و دیگری به‌قلم رضا پرویززاده است. متن اول درباره‌ی چگونگی ضبط هر تک‌نوازی، از قبل ساخته‌شدنِ «قطعات ضربی و چهارچوب‌ کلی جملات آوازی» و «فضای صوتی و حسی» آلبوم صحبت می‌کند، و متن دوم با عنوان «کمانچه، ویلن ایستاده نیست» با افسوس از زوال شیوه‌های نوازندگی کمانچه‌ی دوره‌ی قاجار یاد می‌کند و ویژگی‌های صوتی آلبوم را به‌اختصار توضیح می‌دهد.

در پایان می‌توانید «ضربی» در آواز دشتی را بشنوید.