چِم

خواننده: ابوالحسن خوشرو
آهنگ‌ساز: سیاوش طالبی 

سرپرست گروه: رجب رمضانی
دوتار: رجب مضانی، سیاوش طالبی

تار: بابک خوشرو، ‌سرمه طالبی
کمانچه: عبدالله خوشرو، رضا ابراهیمی، سعدی صادقی

لَلِه‌وا: یحیی قدیری،‌ محمد قدیر، سعدی صادقی
سنتور: نغمه رمضانی، مرتضی تقوی‌ آلاشتی
بم‌تار: عرفان عزیزی، سیاوش طالبی
سرنا و نی: سیاوش طالبی
سه‌تار: پویان خلیلی، هامان خلیلی، رضا ابراهیمی، سیاوش طالبی
دف، دایره و دِسَرکوتن: صبا رمضانی
همخوانان: گلاره کریمی، نغمه رمضانی، سرمه طالبی، عرفان عزیزی 

صدابردار: سیاوش طالبی، نغمه رمضانی (استودیو نغمه قائمشهر)
میکس و مستر: آرش محسن‌پور، آبد درخشان (استودیو فرهنگ مازندران) 

ناشر: قائمشهر، گلبانگ شوردشت شمال
مدیرمسئول: سیاوش طالبی

تاریخ ضبط: ۱۳۹۶
تاریخ انتشار: اسفند ۱۳۹۸ 

تنها یک دقیقه‌ از اولین قطعه‌ی آلبوم، ”صبحِ روجا“، کافی‌ست تا بدانیم با چه آلبومی رو‌به‌رو هستیم. یک شروع شورشی با پنچه‌کشی‌های مداوم دوتار، نت‌های کشیده‌ی سرنا و کمانچه و البته همراهیِ دِسرکوتن. همین یک دقیقه‌ کافیست تا صدایِ موسیقی مردمی به‌گوش برسد. کمی بعدتر، کمانچه‌ای که آواز را همراهی می‌کند و خواننده‌ای که شروع به ‌خواندن آواز کتولی می‌کند. تکلیفِ شما با آلبوم روشن است: شما به یک آلبومِ محلی مازندرانی گوش می‌دهید.

چِم حاوی هفت تصنیف ساخته‌ی سیاوش طالبی، به نوازندگی گروه امیر پازواری و خوانندگی ابوالحسن خوشرو است. طالبی همانندِ آلبومِ اولش، در این آلبوم هم موسیقیِ مازندران را دنبال کرده است. بنابراین، این بار نیز مؤلفه­های موسیقی مازندران خودنمایی می­کنند: به‌کارگیریِ سازهای مختص به منطقه مانندِ دوتار، لَلِه‌وا و دِسَرکوتن، گویشِ خواننده، اشعاری برآمده از زندگی و فرهنگِ مردم و البته فرم‌های آوازی و یا سازی، که در منطقه رواج دارند.

زمانی که از موسیقی مردمی سخن می‌گوییم، این موسیقی می‌تواند قطعاتِ شناخته شده‌ی یک منطقه باشد، که گاه حتی آهنگ‌سازِ آن ناشناخته است، و در بینِ مردم آن منطقه از محبوبیت برخوردار است، و گاه آهنگ‌ساز مؤلفه‌های این موسیقی را برای ساختِ قطعه‌ای جدید به‌کار می‌گیرد. همان‌طور که بالاتر ذکر شد، آلبوم راهِ دوم را برگزیده است.

در چم، فرم‌های آوازی پررنگ‌تر هستند، چه در قطعه‌ی اول که آوازِ کتولی روایت می‌شود و چه در قطعه‌ی ”چِم“ که خود یک امیری‌خوانی است، بیشتر موسیقیِ بخشِ مرکزیِ مازندران به‌گوش می‌رسد.

ابوالحسن خشرو متولد ۱۳۲۵ در مازندران، خواننده و نوازنده‌ی لَلِه‌وا بود و تاثیر بسزایی در موسیقی آوازیِ مازندران داشت. چم، آخرین آلبوم او، پس از درگذشتش منتشر شده است. گروه امیر پازواری در سال ۱۳۶۸ به سرپرستی رجب رمضانی و خوانندگی خشرو در مازندران تشکیل شد. این گروه از بدو شکل‌گیری تا به امروز، به موسیقی مازندران پرداخته و سعی در هرچه بیشتر شناخته شدن این موسیقی داشته است. همچنین، سیاوش طالبی از سال ۱۳۸۰ با این گروه همکاری می‌کند و این آلبوم دومین همکاری او در مقام آهنگ‌ساز با این گروه است.‌

در پایان می‌توانید بخشی از قطعه‌ی ”بِرو بِهار“ را بشنوید.