خطوط بی‌مکان

گروه گاه
عود: نگار بوبان
سنتور: حمید مرادیان
ویولا و ویلن: بابک کوهستانی 

میکس و مسترینگ: حمید اسگری
مدیر صدا: حسن عسگریاستودیو: نوای کهن پارس

تاریخ ضبط: ۱۳۹۷
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹
ناشر: تهران، آوای مهربانی

«خطوط بی‌مکان» تلاقیِ چند فرهنگ موسیقاییِ هم‌خانواده است که برای معرفی هرکدام سفیری برگزیده شده ‌است. عود، با به‌کارگیری چند لحنِ برگزیده و افزودن رنگِ صوتیِ موسیقیِ حوزه‌ی ارمنی (و گاه موسیقی دربار عثمانی)؛ سنتور با موسیقی کلاسیک ایرانی؛ و ویولا با گاه پرداختن به ملودی‌هایی از شمال اروپا، با رنگ صوتیِ‌ نزدیک به دونلی و قیچک بلوچیِ اقوام جنوبِ شرقِ ایران، ظاهر می‌شود؛ و ویلن در نیمه‌ی دومِ مجموعه سری به میراث موسیقاییِ به‌جا مانده از فرهنگ کهن اروپایی می‌زند.

پنج "راه" و سه "منزلگاهِ" خطوطی که چندان هم بی مکان نیستند بر پایه‌ی بداهه‌پردازی‌اند. ابتدا یکی از سه نوازنده موتیفی را، از گنجینه‌ی موسیقایی‌ فرهنگی که مورد بازتاب‌اش قرار می‌دهد، معرفی کرده و سپس خطوط سازی دیگر، با ترتیبی که در هر قطعه متغیر است، با هدف ادامه‌ی بداهه پردازی بر اساس موتیف اولیه، وارد صحنه شده و به روایت داستانی، که تاریخ و جغرافیا بخش‌های جداناپذیری از آن هستند، می‌پردازند.

ظرافتِ نوازندگانِ "گاه" در استفاده از مؤلفه‌های صوتی و تسلط در عناصر زیبا‌شناسیِ موسیقی، فارغ از تفاوت‌هایشان، سبب حفظ یک‌پارچگی اثر شده و به آن هویتی مستقل، از هرآنچه که نمودی از آن دارد، می‌بخشد.

در دفترچه، برای راهنمای این سفرِ نه چندان پرمخاطره‌ی «دور دنیا در هفتاد و دو دقیقه»‌ای، توضیحات مفصلی به قلم محمدرضا درویشی آمده است.

آوای مهربانی که به‌عنوان ناشر در تولیدِ «سومین تلاشِ این گروه در راستای خلق موسیقی چند بعدی» نقش داشته، دیگر آثارِ آنسامبل گاه را نیز، که تا پیش از این مجموعه نگار بوبان عضوی از آن نبود، با نام‌های «باغ‌های معلقِ انگور» و «خلوت بی‌زمان»، منتشر کرده‌است.

در پایان می‌توانید بخشی از "منزلگاه سوم" را بشنوید.