اوربیتون

گیتار الکتریک: هومن ثنایی، سامان ثقفیان
باس: کیارش رادمهر
درامز: سینا نجفلو
پرکاشن: محمد طباخیان

صدابردار: رضا عسگرزاده (استودیو نوای شهر پارسیان)
دستیار صدابردار: صالح سیدین
تدوین و آماده‌سازی نهایی: آرش پاکزاد

ناشر: تهران، هرمس
مدیر مسئول و تهیه‌کننده: رامین صدیقی
تاریخ انتشار: زمستان ۱۳۹۸
تاریخ ضبط: اردیبهشت ۱۳۹۸

آلبوم حاوی ۵ قطعه‌ی سازی است. هر قطعه با یک ملودی تکرار شونده آغاز می‌شود که عموماً یک یا دو ساز آن را می‌نوازند. به‌تدریج با بالا رفتن شدت‌وری سازهای دیگر نیز به این تکرار اضافه می‌شوند و با نواختن دگره‌هایی بافت را ضخیم‌تر می‌کنند. از متن دفترچه ـ که بدون امضا است ـ بر می‌آید که اوربیتون دو هدف عمده را دنبال می‌کند: اولی ارائه‌ی «یک موسیقی مراقبه‌ای غیر آیینی که بر ذهن تمرکز دارد و کمتر بر تکنیک‌های موسیقایی» و دومی کوشش برای تحقق موسیقایی نگاه به زمان از دیدگاه ماکس تگمارک ( فیزیک‌دان و اخترشناس؛ از دیدگاه او جریان زمان یک توهم است). تأکید بر «پیوستگی و تکرار» «عبارات» موسیقایی در دفترچه اثر نیز از همین روی است.

تکرار مداوم می‌خواهد موسیقی خلسه‌‌وار  تولید کند که هم هدف اول را محقق کرده باشد و هم در این فضای پر اوهام آن دیدگاه به زمان نیز خود را نشان دهد. استفاده از رنگ‌های صوتی تداعی‌گر وهم و خلسه‌، و همچنین بازی با جهت‌وری صدا برای تداعی عمق و فضای سه‌بعدی نیز در راستای همان اهداف است. به‌کارگیری انواع پرکاشن‌ها و حضور دو گیتار الکتریک در قطعات طیف این رنگ‌ها را نیز بسیار گسترده‌تر می‌کند. متن انگلیسی دفترچه‌ی اثر درباره‌ی نحوه‌ی شکل‌گیری موسیقی توضیحی اضافه‌ بر متن فارسی می‌دهد. مطابق آن در گروه انسو در لحظه‌ی شکل‌گیری موسیقی هرکسی از این آزادی برخودار است که بتواند موسیقی را شکل دهد و سمت‌وسوی دیگری به آن بدهد.

در پایان می‌توانید بخشی از «عبارت ۷» را بشنوید.