طیف هفتم

آهنگ‌ساز و تنظیم‌کننده و تهیه‌کننده: پویان قندی

پیانو، سینتی‌سایزر و ارگ: بهروز پایگان
درامز: پویا قلی‌نژاد
گیتار و کیبورد: پویان قندی
ترومپت: جاستین وایت
گیتار باس: حمید شیرازی 

ضبط، میکس و مَسترینگ: استودیو کوژ، آرمین رحیم‌زاده

ناشر: پویان قندی
تاریخ انتشار: بهمن ۱۳۹۹ 

زمان اثر: ۳۲:۰۰

با وجود سرشتِ بی‌کلامِ هفت قطعه‌ی «طیف هفتم»، آهنگ‌ساز در این مجموعه، با استفاده از ساختاری که در آن جای مقدمه‌، تک‌نوازیِ سازی، «وِرس» و «کورِس» برای خواننده بسیار واضح است، به‌خوبی زمینه‌ را برای تبدیل شدن قطعات به «راکِ باکلام» فراهم می‌کند.

در "بنفش" (از «طیف هفتم») ترومپت ملودیِ بداهه‌گونه‌ای روی آکورد‌های پیانو می‌نوازد. سپس «راک»، که در "وعده‌های بی‌پایان" بیشتر نمایان شده، در سومین قطعه با نام "دوپامین"، که حقیقتاً حجم زیادی از هیجان را به شنونده منتقل می‌کند، به اوج خود می‌رسد. آهنگ‌ساز برای تعیین ساختار قطعات از تغییراتی واضح در بافت و سازبندی آنها (کادانس‌های مشخص و تغییرات ناگهانی فضای موسیقایی‌شان)، با استفاده از عناصر ملودیک و ریتمیک کاملاً متضاد، استفاده کرده است.

با وجود تفاوت‌ّ آشکارِ بخش‌های قطعات با یکدیگر، به‌طور معمول در هر بخش شنونده‌ی تکرار موتیفی هستیم که تم اصلی را همراهی می‌کند. در "تایم لپس"، با سه ایده‌ی اصلی روبرو شده و تضاد شدیدی را در فضای صوتی میان ایده‌ی اول و دوم تجربه خواهیم کرد؛ سپس، سومین ایده از دل تاریکیِ سکوتِ اواسط قطعه وارد می‌شود و، در انتها، با محو شدنِ تدریجی صدا، به همان سکوت باز می‌گردد.
"چشمان بی‌فروغ" شامل چهار اپیزود با اتمسفرهای متفاوت است که یکدیگر را کامل می‌کنند و گاهی هنگام متصل شدن‌شان از تعلیقِ موجود در موسیقی الکترونیک استفاده‌ شده است. در دومین اپیزود و پیش از ورود «راکِ» خروشان، برای دقایقی، پیانو در برقراری ارتباط با مخاطب خود از آکورد‌ها و پاساژهایی «جَز»گونه استفاده می‌کند. آلبوم با "زاده در مرثیه" و شناور در فضایی مبهم و مه‌آلود پایان می‌یابد.

اثر پیشینِ‌ پویان قندی آلبوم "گمشده‌ی ابدی" است، با فضایی نسبتاً مشابه به اثر تازه‌اش، که بخش زیادی از بار تولید و اجرا را در آن،‌ همانند «طیف هفتم»، خود به‌‌تنهایی بر دوش می‌کشد.

در پایان می‌توانید بخشی از "دوپامین" را بشنوید.