و عشق آمد...

آهنگ‌ساز، تنظیم‌کننده، نی: مرتضی صنایعی
خواننده: سالار عقیلی
ویولن، ویولن آلتو: علیرضا دریایی
ویولنسل: کریم قربانی، آتنا اشتیاقی
کنترباس: آتنا اشتیاقی
سنتور: پویا سرایی
تار: بهزاد رواقی
قانون: سحر ابراهیم
عود و سه‌تار: هومن مهدویان
کمانچه: علیرضا دریایی
دف، بندیر و کوزه: ذکریا یوسفی
تنبک: حمید قنبری
هم‌خوان: فائزه کامیاب، مژگان رفیق‌خواه

صدابرداری: پیام سوری (ضبط ارکستر؛ در استودیو آوای دلنواز هنر)، امید اصغری (ضبط آواز؛ در استودیو پاپ)
میکس و مسترینگ: پیام سوری (استودیو دلنواز هنر)

ناشر: تهران، ایران گام
مدیر مسئول و تهیه‌کننده: صدرالدین حسین‌خانی
پخش: هنر شهر
تاریخ انتشار: زمستان ۱۳۹۸

آلبوم حاوی ۲ سازوآواز و ۳ تصنیف است. تصنیف‌ها آنسامبل زهی ملودی‌های آواز را همراهی می‌کند و در جواب‌ها گروه سازهای ایرانی به‌همراه زهی‌ها ملودی‌ها را می‌نوازند. در میانه‌ی جواب‌ها لحظات بسیاری هستند که یک ساز ایرانی ملودی موزونی را به صورت تک‌نوازی به همراه زهی‌ها می‌نوازد. ملودی تصنیف‌ها در افشاری-نوا هستند هرچند که استفاده از نغمه‌ی متغیر افشاری آنها را به افشاری نزدیک‌تر می‌کند. ریتم‌ تصانیف نیز از الگوهای معمول و متداول تصانیف تبعیت می‌کند؛ تصنیف اول یک شش ضربی نسبتاً کند است و تصانیف دوم و سوم در پنج ضربی و هفت ضربی ساخته شده‌اند.

اگرچه ۱۵ دقیقه از زمان آلبوم‌ را تصنیف‌ها به‌خود اختصاص داده‌اند اما بخش عمده‌ی آن (حدود ۲۵ دقیقه) سازوآواز است. جواب‌های آواز سازوآواز اول (با نام «آیینه حسن») را مرتضی صنایعی (آهنگ‌ساز اثر) با نی به‌همراه کمانچه‌ی علیرضا دریایی می‌دهد. در آن یک غزل کامل از سعدی در آواز افشاری خوانده می‌شود و از سازوآواز دوم طولانی‌تر و مفصل‌تر است. دومین سازوآواز (با نام «مغبچه‌ باده فروش») در شور است که در آن بهزاد رواقی با تار جواب آواز می‌دهد و اشعاری از بهادر یگانه و حافظ در آن خوانده می‌شود.

آلبوم حاوی دو متن در دفترچه است؛ اولی به قلم علیرضا میرعلی‌نقی که درباره‌ی افشاری بودن قطعات و خلط‌نشدن‌شان با نوا، «نو» بودن آنها و «ریشه‌داشتن‌شان در ردیف» صحبت می‌کند. متن دوم به قلم مرتضی صنایعی آلبوم را «برگرفته از ردیف موسیقی دستگاهی» می‌داند و انتشارش را «قدمی کوچک در جهت حفظ و اشاعه‌ی موسیقی اصیل ایرانی».

در پایان می‌توانید بخشی از «آیینه‌ی حسن» را بشنوید.