نشان ملی ثبت(رسانه‌های دیجیتال)

دسته بندی: هارد راک


Adam Abi 00

مرورِ تاریخِ آبی‌رنگ

نویسنده: امیر بهاری

«آدمآبی» آلبومی در ادای دین به بلوز تگزاسی است که به لحاظ سبکی یکی از مهم‌ترین ریشه‌های شکل‌گیری موسیقی هارد-راک و مِتال است و این ادای دین از آغاز آلبوم که به بلوز دهه‌ی هفتاد میلادی گرایش دارد، آغاز می‌شود و به شکل تدریجی به فرم موسیقی متال امروز‌ی‌تر می‌رسد. آلبومی شخصی از «عبدی اوحدی» هنرمند جوان کرمانی، که مروری بر سبک‌های مورد علاقه‌اش هم هست، ولی در عین حال با هوشمندی آهنگ‌سازی و اجرا شده است.

ساختن ریف‌های محکم در حال و هوای سبکی که تقریباً از مد افتاده و ادای دین آگاهانه به ژانر بلوز و هنرمندان و گروه‌هایی چون «جانی وینتر» و «زی‌زی ‌تاپ» از جمله ویژگی‌های جالب توجه این آلبوم است. عنوان آلبوم «آدمابی» که به انگلیسی «Blue Man» نوشته شده، برگرفته از همان عنوان موسیقایی بلوز نواز (Blues Man) است که در عنوان اثر نیز مستتر است. اوحدی در این آلبوم سعی کرده گرفتار علایق نوستالژیک نشود، چیزی که حتا هنوز هم در موسیقی راک ایران اتفاق می‌افتد و برگ برنده او ساختن ریف‌های جذاب با هارمونی‌های نه‌چندان ساده است که تنوع آنها آلبوم را به خوبی تا انتها هدایت می‌کند.

حضور همایون مجدزاده، هنرمند باتجربه‌ی موسیقی راک در ایران، در مسند کسی که پالایش صوتی آلبوم (میکس و مسترینگ) را انجام داده و در چهار قطعه‌ی آلبوم هم لیدگیتار نواخته است، حضوری موثر و پیش‌برنده‌ است. او به عنوان تک‌نواز سعی کرده به حال و هوای آلبوم توجه کند و متفاوت از شخصیت نوازندگی خود در گروه «کهت‌میان» در این آلبوم حضور داشته باشد.

اوحدی خواننده، آهنگ‌ساز، شاعر، گیتاریست و بِیسیستِ «آدمآبی» است و آلبوم با امکانات محدودی تولید شده است؛ ولی نوع صدادهی و دقت در اجرا و پالایش صوتی و هوشمندی در انتخاب صداهای از پیش ساخته شده‌ی درامز باعث شده این محدودیت چندان نمودی نداشته باشد.

اوحدی از معدود فعالان موسیقی راک و متال در ایران است که ظاهراً تلاش کرده تا چشم‌اندازی فراتر از سبک‌های مورد علاقه‌اش داشته باشد و همین نکته یعنی شناخت موسیقیِ فراتر از علایق سبکی، باعث شده تا در جریان موسیقی آلترنیتو ایران آلبومِ مستقلِ کم‌هزینه، ولی تأمل برانگیز تولید کند.

برای خرید و دانلود آلبوم آدمآبی به وب‌سایت بیپ‌تونز مراجعه کنید.

امتیاز: 0
10 آذر 1398
Soute Sokout 1

شلاق ابتذال بر تن موسیقی هوی ‌متال

نویسنده: امیر بهاری

در  «سوت سکوت» اصول اولیه ژانر رعایت شده است؛ ساخت ریف‌ها، تنظیم‌ها، ترانه‌ها، خوانندگی و حتی پالایش صوتی همه با نظر به استاندارهای سبک «هوی ‌متال» انجام شده‌اند  اما آلبوم مشخصا از ضعف نظرگاه مولفش  لطمه می‌خورد که بارزترین نشانه آن ضعیف و سطحی بودن ترانه‌هاست. ترانه‌ها  آنقدر شعاری، شلخته و حتی گاهی بی‌معنی هستند که دلیلی برای شنیدن آلبوم باقی نمی‌ماند.

«عکست کف اتاق افتاده چه آشفته‌م/با چشمام حرفام رو نگفته‌م/شلاق خورده‌م از خودم این روزای سخت/تو پشت شیشه نیستی حالا که برگشته‌م...» این نمونه‌ای از ترانه‌های آلبوم است؛ ترانه‌ی «پنجره».

آلبوم یکنواخت صدا می‌دهد یکنواخت به این معنا که تقریبا تمام قطعات یک کار را انجام می‌دهند و اغلب از یک الگوی ساختاری پیروی می‌کنند. خط اصلی ملودی‌های آواز (وکال) بیشتر شبیه دکلمه اجرا شده‌اند و برای ترانه‌ها، که بیشتر بیانیه‌های سطحی اجتماعی-سیاسی هستند، آهنگسازی خاصی صورت نگرفته است. بسیاری از کارهای محبوب موسیقی متال با ترجیع‌بندهای‌شان به یاد مانده‌اند. حتی اگر ریف‌های آنها به یاد مخاطب نمانده باشد، ترجیع‌بند و در بسیاری موارد متن ترانه در ذهن مخاطب باقی مانده است. در این ماندگاری هماهنگی ملودیِ آواز و ترانه نقش کلیدی دارند و این مسئله بخش مهمی از زیبایی‌شناسی ژانرهای مربوط به موسیقی پاپیولار است. به بیان دیگر موضوع همان تلفیق شعر و موسیقی است که در موسیقی خودمان هم هرجا هنرمندانه اتفاق افتاده، آثار با ارزشی خلق شده‌اند. در «سوت سکوت»  اغلب موارد خواننده با تکیه بر خوانندگی و تحریرهایش شعر را به موسیقی وصله پینه می‌کند و در عمل موسیقی تنها پس‌زمینه‌ای برای خوانش اشعار است.

موسیقی و حال و هوای آلبوم وام‌دار ژانر هستند اما پرداخت چندان هنرمندانه‌ای صورت نگرفته است. خط ملودی آواز و متن ترانه‌ در این قبیل آثار برسازنده ساختار کلی هستند و  اهمیت بیشتری دارند تا ریف‌ها، تک‌نوازی‌ها و... به نظر می‌آید در تولید این آلبوم جزئیات اهمیتی فراتر از ساختار کلی داشته‌اند.

برای خرید و دانلود آلبوم سوت سکوت به وب‌سایت بیپ‌تونز مراجعه کنید.

امتیاز: 1.3
03 خرداد 1398
بالا